Tecrübe konuşuyor

Meclis Başkanı Köksal Toptan'ın önüne bir talep geldi: "Milletvekillerine birer makam aracı verilsin."
Tabii "şoförüyle birlikte."
Ama eğer her milletvekiline bir makam aracı tahsis edilemiyorsa, bu defa "sadece şoför verilsin."

Köksal Toptan "konuyu" inceledi.
"Talep sahiplerinin haklı olduğu noktalar" vardı.
Örneğin...
Meclis'e ilk kez 50 kadın milletvekili girmişti... Meclis bazen gece yarılarına kadar çalışıyordu... Bu milletvekilleri evlerine nasıl gideceklerdi?

Köksal Toptan "olur, bayan milletvekillerine makam aracı vereyim" dese, bu defa "erkekler isyan edeceklerdi."
"Pozitif ayrımcılık" diye.

Köksal bey kimseye "haksızsınız" demedi.
Ama kimseye makam aracı da, şoför de vermedi.
Ve "kimsenin itiraz edemeyeceği" bir formülle, işi tatlıya bağladı:
* Meclis'in elinde bu kadar araç yok... Yeni araç ise alamam.
* Kamunun elinde bu kadar sayıda boş durumda şoför yok... Devletin yeni istihdam politikası gereği, şoför de alamam.
* Ancak mevcut araçlar içinde ihtiyaç fazlası varsa, parti gruplarına tahsis ederim.
* Parti ayrımı yapmam, her gruba en çok 2 araç veririm.
* Milletvekilleri, ihtiyaç anında, grup yönetimine söyler ve bu araçlardan yararlanırlar.

Çözüm "akıllıca."
Ve de "masrafsız."
Ayrıca "darılan, kırılan" yok.
İşte "Köksal Toptan tecrübesi."