'Belki de Dorsay gibi yaşamalıydım'

- Onca sene kendinizi para kazanmaya adadıktan sonra Boğaziçi'nde sinema merkezi açma fikri nereden çıktı?
- Sinemaya dokuz yaşımdan beri meraklıydım, defterler tutardım. Fakat hep bir iş hayatım oldu. İş hayatım olduğu müddetçe ben sinema dünyasının içinde olamıyordum; sinema hakkında kitaplar okuyor, yüzlerce film seyrediyor, sinema kurslarına gidiyor, ama hep bunları tek başıma yapıyordum. Sinema ortamında olup sinema konuşabilmenin eksikliğini hissediyordum. Atilla Dorsay'ı çok eskiden beri tanırım. Buluşur, yemek yiyip sinema konuşurduk. Onunla sinema konuşmak çok zevkliydi, ama sonuçta ayda bir defa konuşabiliyorduk yalnızca. Hep bakmışımdır, benim iş hayatımda altımda diyelim ki iyi bir Renault araba varken onun altında belki Anadol olurdu... Yaşam tarzlarımızdaki maddi açıdan olan farklılıkları görebiliyordum. Ama bir yandan da, benim yaşamdan aldığım zevkle onun yaşamdan ve yaptığı işten aldığı zevki görebiliyordum. Sürekli sevdiği, ona zevk veren işi yapıyor ve az da olsa ondan para kazanıyor... Onun gibi yaşasam daha mutlu olurdum.