Tanrı Nuh'un Gemisi'ni yeniden inşa etmek isterse!..

Tom Shadyac'la Steve Oederkerk'in işbirliği, komedi alanında hayli ilginç sonuçlar veriyor. Bunun temel nedeni bence ikisinin ortak özelliklerinde yatıyor: İkisi de tipik ve popüler Amerikan mizah anlayışına sahipler. Aynı zamanda inanç sahibi ve kutsal kitaba düşkün kişiler... 2003 yapımı Aman Tanrım! filminde bu özellikler parlak biçimde ortaya çıkmış ve de ülkesinde, ama aslında her yerde ilgi gören bir inanç komedisi' örneği doğmuştu. Dört yıl sonra devam filmi geliyor. Bu kez Jim Carrey'nin yerini, ilk filmde onun amansız rakibini oynayan Steve Carell almış. Konsept yine aynı: Bu kez yeni seçilmiş bir kongre üyesi olan ve siyasete 'dünyayı değiştirmek' sloganıyla atılan kahramanımız ilk günlerde tökezleyince, karısının öğüdünü tutup Tanrı'ya dua ediyor. Ve Tanrı Baba', yine ilk filmdeki Morgan Freeman'ın kimliğinde ona gözüküveriyor. Ama yeni kariyerinde yardımcı olmaktan çok, ona önemli bir misyon yüklemek için... Çünkü, Evan Baxter'ı nüfuz alanı içine almak isteyen kaşarlanmış bir senatör, ABD'nin son kalan ulusal parklarında imar izni almaya çalışmaktadır. Üstelik onun firmasının inşa ettiği bir baraj, kötü yapımı nedeniyle çökmek ve tüm yöreyi su altında bırakmak üzeredir. Elbette bunları bilen, ama insanların işine doğrudan karışma huyu olmayan Tanrı Baba da, Evan'ı bunu durdurmaya ve faciadan hayvanları ve de insanları kurtarmak için modern bir Nuhun Gemisi inşasına yöneltmek ister. Film, anlaşıldığı üzere tüm kutsal kitaplarda var olan Nuhun Gemisi efsanesinin Amerikan gözlükleriyle görülmüş modern bir çeşitlemesi. Yıllar önce ünlü yönetmen Cecil B. De Mille'in içindeki 'kan ve şehvet kokan' bölümlerini seçip perdeye aktarmayı pek sevdiği İncil, bu kez aynı ölçüde popüler ve popülist biçimde, ama en azından daha çağdaş ve sempatik bir efsanesiyle sinemalaştırılmış. Yine de bunu yapmanın, belki ancak Amerikalıların sahip olduğu bir çocuksuluğu ve de cüreti gerektirdiği de kesin!... Ama bu zor iş yine belli ölçüde başarılıyor. Dinsel konuları, Tanrı düşüncesini de işin içine katarak popülerleştirme ve gündelik hayatın içine yerleştirme çabası, yine belli bir sonuca ulaşıyor. Üstelik işin içine Frank Capra'vari bir demokrasi övgüsü ve çok güncel çevresel kaygılar da katılarak... Steve Carell, Jim Carrey'i çok aratmıyor. Tüm o türlü-çeşitli 'hayvanlı bölümler' ve felaket sahneleri de çok başarılı. Büyük ölçüde bilgisayar teknolojisine dayalı bu sahnelerin, filmi sinema tarihinin en pahalı komedisine dönüştürdüğü de eklenmeli (200 milyon dolar!). Sonuç olarak, hemen her yaştakilerin birşeyler bulabileceği hoş bir çağdaş masal, hepimizi dünyaya ve çevreye sahip çıkmaya çağıran düzeyli bir fantezi. Üstelik filmi izlerken, benzer sorunları yaşayan ve çevre açısından felakete doğru koşar gibi gözüken Türkiye'yi de artık ancak Tanrı Baba kurtarır diye düşünmemek elde değil!...

AMAN TANRIM! * * *
(Evan Almighty)/ Yönetmen: Tom Shadyac/ Senaryo: Steve Oederkerk/ Görüntü: İan Baker/ Müzik: John Debney/ Oyuncular: Steve Carell, Morgan Freeman, Lauren Graham, John Goodman, Wanda Sykes, Johnny Simmons, Graham Phillips/ Universal (UİP) filmi.