Açıkhava surlarında rock kuşatması

10gün önce yazmıştım, "Açıkhava'daki Rock Müzikalleri gösterisini iple çekiyorum" diye... Akademi Türkiye yarışmacılarından Cenk Yüksel'in ilk sahne gösterisini merak ediyordum. Gittim ki bir de ne göreyim? Bizim yarışmacılardan Tuğçe Özkara da kadroda değil mi? Bu da harika gecenin bonusu olmalı deyip, keyifle seyre koyuldum. Öncelikle söylemeliyim ki, 60'lı 70'li yılların rock müzikallerini fena halde özlemişim. Tommy, Superstar, Aida ve -olmazsa olmaz- We Will Rock You ile hayattan çokça yaş aldığımı (yaşlandım demeye dilim varmıyor) bir kez daha anladım. Bizim gençlerin performansları çok başarılıydı. Ama gösterinin içinde sürükleyici, toparlayıcı, yönlendirici bir "lidere" ihtiyaç olduğunu fark ettim. Buna rağmen Hayko Cepkin'in Jesus Christ Superstar'daki performansına bayıldım. Pamela Spence için söylenecek söz yok. O zaten görev aldığı her müzikalin hakkını fazlasıyla veriyor. Beni asıl şaşırtan ise Demet Evgar oldu. Sesinin bu denli güçlü olduğunu ve hançeresinde müthiş bir yetenek sakladığını bilmiyordum. Harika sesini, teatral yeteneğiyle birleştirerek, şovun en fazla alkışlanan ismi oldu. Müzikalin sahne düzenlemesini ve dekorunu ise beğenmedim. Yükseltilen ve öne doğru kavislendirilen hantal sahne yüzünden ön sıradaki izleyiciler, Bizans'ı kuşatan Yeniçeriler gibiydi. Sanırsınız Rock Müzikalleri, Rumeli Hisarı'nın burçlarında yapılıyor da biz seyirciler orayı fethetmek için tırmanmaya çalışıyoruz. Hani bir tek üzerimize kızgın yağ dökmedikleri kaldı! Hele en öne yerleştirilen monitörlerin arasından şovu izleyebilmek, başlı başına bir yetenek ve kıvraklık gerektiriyordu. Yanımda oturan Rahşan Gülşan'ın beli, şovu göreceğim diye sağa sola eğilip bükülmekten eminim ki en az 5 santim incelmiştir! Ayrıca bazı solistlerin sesleri, enstrümanların arasında boğulurken, tonmaister'ın "uyumasını" da yadırgadım. Şovdaki ses performansları harikaydı ama işin "teatral" kısmının ihmal edildiği duygusuna kapıldım. Yine de Rock Müzikalleri gibi iddialı bir konsepti sahneye koyma cesareti gösteren Şebnem Sönmez'i, şarkıları neredeyse kusursuz bir sound ile izleyiciye sunan müzik direktörü Tuluğ Tırpan'ı ve yıllardır özlediğimiz rock müzikallerinden seçmeleri İstanbullu müzikseverlerle buluşturan Avea'yı yürekten kutluyorum.