Ingmar Bergman ve bir dönemin ölümü

Sinema tarihiyle öylesine bütünleşmişti ki, bize hiç ölmeyecekmiş gibi gelirdi. 50'lilerden sonra Avrupa'da sinemanın çehresini değiştirdi. Sonra memleketi İsveç'in Farö adasında inzivaya çekildi. 89 yaşındaki efsane sinemacı Ingmar Bergman, önceki gün yaşamını yitirdi. Uykusunda, huzur içinde ruhunu teslim ettiği haberi geldi. Oysa gerçek yaşamında huzur kelimesiyle pek barışık değildi. Sıkça depresyondan muzdarip oldu. Onunla yapılan söyleşilerden birinde, "İçimdeki şeytanı, korku ve endişelerimi sinema sanatı aracılığıyla kontrol altına alıyorum" demişti. Nitekim ölüm korkusuyla yüzleştiğini söylediği 'Yedinci Mühür' (1957) sinema tarihinin başyapıtlarından birisi oldu. İnsan ruhunun karanlık labirentlerinde gezinirken 'Yaban Çilekleri', 'Sessizlik', 'Yüzyüze' gibi unutulmaz filmler yaptı. İnsan ilişkileri, iletişim kuramama hali, insan doğasının zalimliği kısaca insan ruhuna ait her türlü çelişkiyi dingin bir sinema diliyle aktardı. 9 kez 'En İyi Yönetmen' olarak Oscar'a aday gösterildi. 3 kez Oscar kazandı ama kazandığı dal 'En İyi Yabancı Dilde' film dalıydı. Yani 'sanat' sinemasının sembolüydü, lakin eleştirmenlerden olduğu kadar Avrupalılar- 'dan da bolca seyircisi vardı. 5 kez evlendi; 4'ü boşanma, biri ölümle sonuçlandı. 9 çocuğu oldu. Yaklaşık 50 film, 100'e yakın tiyatro oyunu, üretti. Bergman'ın ölümüyle bir dönem sona erdi ama takipçileri muhtelif.