Heyecansız seçim

Liderler siyasetin ipini ne kadar gererlerse gersinler yine de "toplumun geniş kesiminde" seçim heyecanı yok.
Heyecan duyanlar "parti otobüsünün etrafını saran" kalabalıklar.
Onun da önemli bölümü "taşıma."

"O meydandan bu meydana, o kentten bu kente seçmen taşıma işine" karşı değiliz.
Hiç olmazsa "taşıma sektörüne" canlılık getiriyor.

"Heyecansızlığın" nedeni çok.
Sadece "2'sini" söyleyelim:
Eğer önseçim olsaymış, halk seçime daha bir heyecanla asılırmış.
Aday listesi lider tarafından yapılınca, halk kendisini "siyaset oyunundan dışlanmış sayıyor."
"Kendileri çalsın, kendileri oynasın" diyor.

CHP bazı yerlerde önseçim yapmış.
Oralarda CHP seçmenini daha bir "canlı, heyecanlı" bulduk.

Seçmenin heyecanını söndüren "ikinci nedene" gelince...
Seçmenin çoğunluğunu oluşturan "sağ, merkez sağ" seçmenin kafası hayli karışık.
Nedeni "sağdaki dağınıklık."
AKP var MHP var, DP var, Saadet var.
Bazı illerde "ANAP kökenli bağımsızlar" var.
Mesut Yılmaz (Rize), Metin Gürdere (Tokat) gibi.
Bazı illerde hem ANAP'ta, hem DYP'de siyaset yapmış, bakanlık görevinde bulunmuş "bağımsız" var.
Örneğin Niğde'de Akın Gönen.

Daha bitmedi...
21 ilde "BBP'li bağımsız" var.
En başta Muhsin Yazıcıoğlu. (Sivas)
Yine bitmedi...
Bir sağ partiden (örneğin AKP) aday olmak istemiş, ama ilgi görmeyince "bağımsız olarak sahaya inmiş" isimler var.
Mardin' de gece gündüz çalışan Ferhan Ademhan gibi, Kırşehir' de fırtına gibi esen Bülent Sungur gibi.

Bir kuzudan kaç post çıkacak?
Böyle bir durumda seçmenin kafası elbet karışacak.
Kafası karışık seçmen nasıl heyecanlansın?