Yaratıcılık patlaması

Lisedeki fotoğraf kulübünde "Çocuk, kedi ve kapı önünde oturan yaşlı adam çekmek yasak," derlerdi. Daha başka anlatayım: Mesela "Klasik müzik seviyorum," deyip sadece Mozart'ın ismini biliyorsanız, Opera severim," deyip Verdi'den başka bir şey dinlemiyorsanız, "Gitar çalıyorum," deyip Stairway to Heaven'ın girişindeki arpeji falan yapıyorsanız durum vahim demektir. Okan Bayülgen ve Bennu Gerede'nin fotoğrafları konuşuluyor şu sıra. Bir sipariş sergi midir, yoksa fikir kendilerine mi ait bilmiyorum. Birbirlerine olan benzerliklerini Cengiz Semercioğlu yazmıştı. Benim düşüncem ise şöyle: Her karede siyah-beyaz yaşlı adam yüzleri fena halde sıkıcı ve yaratıcılıktan uzak. Ama ne fark eder. Bir zaman önce hatırlarsanız, değerli bir reklam büyüğümüz de ne kadar yaratıcı olduğunu müjdeleyen bir sergi açmış, "Benim karem yuvarlak," diyerek kendini kanıtlamıştı. Yaratıcılığa aynen devam...