Bravo 155

Sabaha karşı balkon kapısında bir tıkırtı...
Uyanıp telefonun saatine baktım, ekranda 4:08 yazıyordu.
Alışılmış cümle "Kim var orada" diye bağırdım...
Tıkırtı durdu ama beklediğim koşma sesi gelmedi.
"Acaba yaklaşmamı mı bekliyor, gereksiz kahramanlığın alemi yok" diyerek 155'i aradım.
Adresi verdikten sonra etrafa baktım kimse yoktu.
"Keşke aramasaydım,şimdi gelmeleri bir dünya vakit alacak boş yere uykusuz kalacağım" diye düşünmeye başlamıştım.
Sadece 6 dakika içinde bir ekip bahçeye girdi, hemen ardından da kapım çalındı.
Olayı anlattım, içleri rahat etmedi, hırsız bir yere saklanmış olabilir diye elde silah tüm evi didik didik aradılar.
Onları yolcu ederken fark ettim ki hepsi kapıda ayakkabılarını çıkarmış.
"Sizi boş yere yordum" dedim. "Ne demek görevimiz, bir sıkıntı olursa lütfen tekrar arayın" diyerek gittiler.
Tüm bunlar olunca uykum kaçtı, bir sigara yakıp balkona çıktım.
Hava aydınlanıncaya kadar o ekip her 20-25 dakikada bir mahallede devriye gezdi.
Sabahın kör karanlığında bu sürat ve kibarlık... Bravo 155...