Ver coşkuyu ver coşkuyu

Kemal Unakıtan. Eskişehirli'nin deyimiyle "Nasrettin Hoca gibi adam." Unakıtan "bir yere" gitmiş, konuşuyor. Etrafta bir "hareket" başlamış. Bakan sormuş:
- Ne oluyor?
- Efendim Çevik Kuvvet geldi, size bir şey olmasın diye etrafı sarıyor. Unakıtan Çevik Kuvvet ekibine dönmüş:
- Asıl çevik kuvvet burada beni dinleyenler... Beni Eskişehir'in çevik ve kuvvetli seçmeni korur... Devletin çevik kuvveti geri dönsün.
Unakıtan böyle "ver coşkuyu, ver coşkuyu" havasına girince. Üstelik de gazı "damardan" verince. Kahkaha ve alkış birbirine karışmış.

Kemal Unakıtan "Edirneli." "İstanbul milletvekili." Öyleyse şimdi "Eskişehir adaylığı" nereden çıktı? Unakıtan yanıtlıyor:
- Baba tarafından Kırım Türkü'yüz... Aile Kırım'dan yola çıkmış, 3 kola ayrılmış... Romanya, Edirne ve Eskişehir... Yani bir kısmınız ile akrabayız.
Ve "kendisine benzeyen birine" yaklaşıyor:
- Yahu sen bana çok benziyorsun... Belki de dedelerimiz falan kardeşti.
Sonuç: "Ver coşkuyu, ver coşkuyu." Gerisi "alkış."