Al kendini git

Bazı insanlar böyledir. Değişimi şiddetle reddederler. Onlar yedisinde ve 70'inde aynı olmanın ilmini yapmışlardır. Durdukları yerden bir milim sapma olmaz. Moda kavramı, onlar için mo- d-a harflerinin bir araya gelmesinden başka bir şey ifade etmez. Onların kendi stilleri vardır. Değişmez. Çevre, sınıf, semt, şehir, ev değiştirirler, ama kendilerinin kılı oynamaz. Taşşş gibi dururlar. Yerinde sayma faslını bir türlü geçemeyip, uygun adım marş komutuna, kulak tıkarlar. Yalnız bu insan tipinin yaşadığı bazı dezavantajlar da yok değildir. Bir kere ikili ilişkilerinde pek başarılı oldukları söylenemez. Aldatılmaya ve terk edilmeye müsaittirler. Bütün bir ömrü, kendini bir parça bile eğitmemiş, çağa uydurmamış, gelişmemiş, aynı görünümü yıllarca korumuş birine tahammül, nereye kadar? Taş olsa çatlar. Nazire bacım da o değişim alerjisi olanlardan anladığım kadarıyla. Hani artık kocasının eli para da görmüş. İnsan kendine bir parça bakmaz, bir parçacık değişiklik aramaz mı yahu? Eli yüzü de çok güzel aslında. Yaşı desen, çıtır sayılır. İki çocuk sahibi olmak da hiç engel değil. Şöyle bir incelse, o eşofmanlardan, omzuna sardığı lizözünden kurtulsa, saçına başına özen gösterse, bin tane Ece, bin tane Deniz yapar. Ama yok. Belli ki hiç niyeti yok. Fakat çok da sevimli... Kocası ünlüymüş, paranın dibine vurmuş, büyük şehire gelmiş kurulmuş. Hiiiiç umru değil onun. O hâlâ Bergama'daki Roman Nazire... Ben çok çok öfkelenip ağzımdan kaçırmadıktan sonra bela okumam. Korkarım. Eğer çok dellendiysem ve gırtlağımdan hıçkırık gibi çıkıveren o üç kelimeyi tutamadıysam da ardından bin kere tövbeeeee çekerim. Ve bela okuyanlara da gıcık olurum. Ama Nazire bacım, kocasını elinden alanın medya olduğuna kendini inandırdığı için meslektaşlarıma öyle bir bela okudu ki... Ne demiş Hüsnü ona: "Al kendini git, seni istemiyom ben," demiş. Bir kadın evden nasıl kovulduğunu anlatıyor, ama insan üzülemiyor bile. Nazire o kadar şahane...