* 27 yaşında bir kadınım. Uluslararası ticari ilişkileri olan bir şirkette yönetici olarak çalışıyorum. Bulunduğum kentte çok tanınmış kadın doğum uzmanından randevu alarak muayenehanesine başvurdum. İlk kez böyle bir muayeneye gittiğim için korkuyordum. Randevu saatimden önce gittim. İçeride çok sayıda bekleyen hasta vardı. Sekreteri tuvalete uğramamı söyledi. Takiben beni muayene odasına aldı. Soyunup masaya uzanmamı istedi. İstenileni yaptım ama bu bana çok zor geldi. Biraz sonra hekim odaya girdi. Bana selam verip, yakınmalarımı sordu. Ben yattığım yerden hafifçe doğrulmaya çalışarak onu görebildim. Bu arada, bir taraftan da eldivenlerini giyiyordu. Ardından muayenemi yaptı. Sonra da odasına geçti ve beni odasında beklediğini söyledi. Masadan nasıl kalktım, nasıl giyindim ve odada bana ne dedi hiç hatırlamıyorum. Psikolojim çok bozulmuştu. Oradan kaçar gibi çıktım. Hekimin beni tanımadan, ruhsal durumumu öğrenmeden doğrudan muayeneye alması doğru mu?

Bu okuyucumun mektubuna uzunca bir yer ayırdım. Kendi ağzından yaşadığı psikolojik travmanın etkilerini, diğer okuyucularımla paylaşmak istedim. Ülkemizin birkaç kentinden birinde, tanınmış bir uzman hekimin hasta kabul etme biçimi çok üzücü. Belki aşırı yoğunluktan böyle bir yaklaşımı benimsemiş olabilir. Ancak sebebi ne olursa olsun, bu tarz bir davranışın hastalar tarafından kabul edilmesi çok zor. Özellikle sosyo-kültürel düzeyi yüksek ve eğitimli bireylerin bunu hazmetmesi çok daha güç. Çünkü bu davranış şekli, hastayı birey olmaktan çıkarıp sıradanlaştırıyor.

ÖNCE HASTAYI TANIMALI
Doğru olan davranış şekline gelince sırayla anlatalım... Hekimle hasta muayene öncesinde ve tercihen muayene odasından farklı bir mekanda karşılaşmalı. Hekim hastasını bir birey olarak ismiyle, mesleğiyle, eğitim düzeyi ve sosyal statüsüyle tanımalı. Hekim hastanın beklentilerini, gereksinimlerini ve taleplerini öğrenmeli, hastasına yapacağı muayene hakkında bilgi vermeli, neden böyle bir muayeneye ihtiyaç duyulduğunu, muayenenin nasıl yapılacağını ve hastaya ne yarar sağlayacağını anlatmalı. Bu kurulan diyalog sırasında hasta hekimini tanıyıp güven duyar. Bundan sonra hekim hastasının iznini alarak muayeneye alabilir.

BİREY OLARAK BAKMALI
Hasta hekime danışmak için de gelmiş olabilir. O anda kendini muayeneye hazır hissetmeyebilir. Heyecanlı, korkuyor, endişeli veya paniklemiş olabilir. Öncelikle onu teskin etmek ve psikolojik olarak hazırlamak gerekir. Bundan öte; hasta hekim tarafından önemsenmek, her gün karşılaştığı onlarcası gibi sıradan bir hasta olarak değil, bir birey olarak algılanmak ister.