Sorunun yanıtı aslında çok basit. Evlilik için sadece aşk yetmiyor. Bunu da Alişan ile Sezin Erbil olayında gördük. Bu çocuklar beş yıldır büyük aşk yaşıyorlar, defalarca ayrılıyorlar, barışıyorlar ama sonunu bir türlü getiremiyorlar. Evleri hazırdı, davetiyeler bile basılmıştı ama yine ayrılık kararı alındı. Alişan, konser için Almanya'ya gitmeden önce aradı, olanları anlattı. Son derece üzgündü. Ki bilirsiniz Alişan'ın neşesini, enerjisini. Ama sesi bile doğru dürüst çıkmıyordu, o kadar üzgündü yani... Tabii ki bizim bilmediğimiz nedenler de vardır ama Alişan'ın söylediğine göre asıl neden Sezin'in kıskançlığı. Bunları anlattıktan sonra fazla da soru sormadım Alişan'a. Çünkü yaşanılanları az çok tahmin edebiliyorum. Çevremdeki pekçok genç arkadaş ilişkilerinde aynı sorunları yaşıyor. Birbirlerine güvenemiyorlar. Herkes birbirini kolluyor, herkes birbirini takip ediyor. Hatta birbirlerinin cep telefonlarını karıştırıp, bir şeyler yakalamaya çalışanlar da var. İşte sorun burada başlıyor; beraberlik ya da evlilik iki kişilik değil, tek kişilik hale getirilmeye çalışıldığı zaman. Yani özgürlükler kısıtlanınca... Oysa evlilik 'bir' olmak değil; aynı hayat içinde 'birey' olarak kalabilmek gibi kabul edilse ve çiftler birbirine güvenebilse şahane bir ilişki yaşayacaklar ama nerdeee... Hem sonra niye hep genç kızlar sevgililerini kıskanıyor? O kadar mı güveniniz kalmadı erkeklere?