 |  |
Ya dünyalı ya da dünyalı olacağız
Gelişmiş dünyanın büyük kentlerini ziyaret eden Türkler farkına varmıştır. Bir lokantaya, bir tiyatroya, bir gösteriye gittiğiniz zaman, bu mekanlardaki konukların en az yarısının yabancılar olduğunu görürsünüz. Bu yabancıların bir bölümü o kente işleri dolayısıyla yerleşmiş yabancılardır, bir bölümü de o kenti ziyaret eden turistlerdir.
Bu yabancıların varlığı o kentin değerini artırır, ekonomisini canlandırır, hizmette rekabeti yoğunlaştırır.
Buna karşı dünyanın en zengin kentlerinden biri olan İstanbul'un bütün lokallerini ve gösteri merkezlerini biz yerliler doldururuz.
Aynı şekilde dünyayı dolaşabilmiş Türkler, en yoksul ülkelerde bile zenginlerin var olduğunu hissetmiştir. Nüfusu milyarı aşan Hindistan'da insanlar Kalküta'nın, Bombay'ın (şimdiki Mumbai) kaldırımlarında doğar, büyür, yaşar, çiftleşir ve ölürlerken, Tata'lar, Birla'lar, Oberoi'ler, Mittal'ler, dünyanın en zenginleri listelerinde herkesi sollarlar.
ZENGİNLER HEP VARDI
Ancak bir ülkenin zenginliği o ülkede zenginlerin var olmasına bakılarak değil, o ülke zenginlerinin kendi ülkelerinde paralarını ürkmeden harcamalarına bakılarak anlaşılır.
Hatırlayın Özal öncesi Türkiye'yi... Zenginlerin yine dolar veya frank yahut sterline bağlı şahsi tasarrufları vardı. Ama bunlar İsviçre bankalarında şifreli hesaplarda dururdu. Yurtdışına çıkmak Merkez Bankası'nın iznine bağlıydı ama bütün Türk zenginlerinin New York'ta, Paris'te, Londra'da, Cannes'da, Zürih'te evleri, villaları vardı.
Şimdi Türkiye dünyalı olma sürecinde. Buralı zenginler burada malikaneler alıyorlar, marinalarda onların yatları, havaalanlarında onların jetleri var.
Bunun yanında dünyanın zenginleri ve büyük şirketleri de Türkiye'de harcama yapmaya başladılar. Onların yöneticileri de Türk kentlerine yerleşiyor, çocuklarına burada okul arıyorlar, yaz mevsiminde Akdeniz ve Ege kıyılarında tatil yapıyorlar.
İstanbul lokantalarında İngilizleri, Korelileri, Amerikalıları, Arapları görmeye başladık.
VATAN ELDEN GİDİYOR
Bunlar olumlu gelişmeler. Büyük alışveriş merkezlerindeki yabancı şirket ortaklıkları sade ithal ürünlerini bizim tüketicimize pazarlamıyor. Türk ürünleri de bunların global mağaza zincirlerinde dünya tüketicisi ile tanışıyor.
Birilerinin bütün bu gelişmelere sinirlenmesi ve "Vatan elden gidiyor" diye tepki göstermesi, o birilerinin saatlerinin geçen yüzyılın ilk yarısında durmuş olmasından başka ne anlam ifade edebilir ki? Bunlara "Moskova'ya" diye seslenmeniz mümkün değil. Çünkü Moskova da değişti. Çin bile değişti ve Çin Komünist Partisi, "Özel Mülkiyeti" de güvence altına alan yasaları benimseme kararı aldı. Doğu Avrupa ülkeleri ise Avrupa Birliği içinde.
Tabii ki Türkiye'ye de yansıyan bu gelişmelerle, işimiz bitmiyor. Çünkü Türkiye değişse bile Ankara eski Ankara. Ve hala Ankara'nın iç politikadaki ve dış politikadaki "Kırmızı Çizgiler" i birer birer morarsalar da, var olmaya devam ediyorlar.
Önceki akşam Çankaya'da Cumhurbaşkanı'nın konuğu olan orgenerallerimiz, acaba bu "Global gerçekler" le "Ankara gerçeği" arasındaki uyumsuzlukları Sayın Sezer'e anlattılar mı? Çünkü Türk subayları, Soğuk Savaş'ın başından beri Türkiye'nin en dünyalı mesleğinin sahipleri. Türkiye AB'ye giremedi ama 1952'den beri NATO'ya girmiş durumda. Emekli subaylar ulusalcı söylemler içinde anti-Batı örgütlenmelerin önde gelenleri olsa bile, bunlar muvazzafken bütün silahları Batı'dan alan, bütün stratejileri Batılılarla birlikte belirleyen devlet fonksiyonerleri değil miydi?
BAASÇILIK BİTTİ
Veya bugün Org. Büyükanıt, Batılı müttefik komutanları ile birlikte bulunduğunda, Türkiye'de demokratik siyasete müdahale edebilen bir asker olarak görüldüğü zaman mı, yoksa siyaset dışındaki güçlü bir ordunun komutanı konumunda ülkesini temsil ettiğinde mi daha çok itibar göreceğini, herkesten iyi bilir. Saddam sonrası dünyada bir NATO ülkesindeki "Baasçılık" ı hangi akıl kabul edebilir ki?
Açıkçası Türkiye'nin önünde ideolojik tercihler yok. O tercihler, Sovyetler'in çöküp dağıldığı gün veya Doğu Avrupa ülkeleri AB'ye girdikleri gün bitti. Burası serbest pazar ekonomisinin, çoğulcu anayasal demokrasinin, dünyalılığın tek tercih olduğu bir ülke artık. Çankaya'ya kim çıkarsa çıksın bu böyle kalacak.
Erdoğan veya başka biri Çankaya'da bulunursa, Ankara çok değişecek mi bilemeyiz. Bu çok da önemli değil zaten. Türk ekonomisini artık Sayın Sezer'in sözleri değil, ABD Merkez Bankası eski Başkanı Greenspan'ın imaları daha çok etkiliyor.
|
