Yeni Takva'lara ihtiyacımız var

Takva, tarikatların iç dünyasına yargılamadan, gerçekçi yaklaşan bir film. Yeni Sinemacılar'ın getirdiği bu bakış açısına toplumun diğer kesimlerinde örnekler şart

Uzun zamandır ilk kez İslami tarikatların iç dünyasına önyargısız, tarafsız, ideolojik gözlükler kullanmadan bir bakış atıldığı söyleniyor. Takva'yı sırf bu açıdan bile başarılı bir film olarak değerlendirenler var. Sanmayın ki zamanında tarikatlar dışında kalan kesimleri anlatan, harika filmler yapıldı. İşin aslı şu ki Takva, sıradan filmlerin tam tersi, hatta teknik olarak taban tabana zıttı. Yani alışılagelmiş bir Türk filmi ya da dizisinde İslami kesim ne kadar karikatürize ediliyor ve klişelerden oluşuyorsa, Takva'da da günlük hayat bu şekilde verilmiş.

Çember sakalın anlamı
Tarikatlardan ya da aşırı tutucu bir kesimden söz ediyorsanız, bu insanları çember sakallı, kara yüzlü, çirkin ve demode giysiler içinde, başlarında takke ve elinde tespih ile canlandırırsınız. Anlatmaya çalıştığınız şeyin kendisini değil imgesini yaratırsınız. Biz çember sakal görünce anlarız ki burada tutucu ve muhafazakâr bir kesimden söz ediliyor. En azından bugüne kadar pek çok film böyleydi. Takva'da aynı durum, bu defa tersine işliyor. Yani dış dünya demek kaliteli takım elbise, mini etek giymiş ya da kolları görünen kadın, araba, şoför, kol saati demek. Tarikat içinden dış dünyanın böyle algılandığını anlıyoruz. Ama açıkçası meseleye olabildiğince tarafsız bakılmış, yargılamak yerine anlamaya çalışılmış. Ben filmden çıkınca şunu düşündüm. Tamam, tarikatların içine önyargısız yaklaşan bir film yapıldı, peki entelektüel âlemlere, laik kesime önyargısız, eğrisi ve doğrusunu gösteren, ideolojik olmayan, içeriden bakan bir film ne zaman çekilecek? Bizde entelektüeller kendilerini anlatırken kendilerini oldukları gibi değil, olmak istedikleri gibi gösteriyorlar. Senaristler, yönetmenler yaşamadıkları hayatların filmlerini çekiyor. 80'lerde çekilen filmleri düşünüyorum da... Peki biz, başka yönlere bakan gerçek filmleri ne zaman izleyeceğiz? Futbol dünyasını ya da polislerin hayatını anlatan bir film mesela? Sadece karamanlık edebiyatı yapmadan... Silahlı Kuvvetler'i anlatan bir film. O Şimdi Asker filan değil. Siz ne demek istediğimi anladınız.