|
|
|
|
|
|
|
|
|
Daha çok özgürlük daha az disiplin
Araştırmaya katılan gençler, aileleriyle ilişkilerinden memnun. Sevgi ve huzur dolu bir ortamda büyüdüklerini söylüyorlar. Kendi yetiştirilme tarzlarını da onaylıyorlar. Ancak kendi çocuklarına daha çok özgürlük, daha az disiplin vermeyi hedefliyorlar.
Başta geceleri dışarıya çıkma ve arkadaşlarında yatıya kalma olmak üzere ailelerinin kısıtlamaları ile karşılaşan gençler aileleri ile yaşadıkları ilişkiden son derece memnun. Kız, erkek ayırımı olmadan gençlerin yüzde 77'si aile ile ilişkilerini "çok" ve "oldukça yakın" olarak değerlendiriyor. Gençler ailelerinin kendilerini yetiştiriş biçimini de onaylıyor. Kendi çocuklarını "ailesinin onu yetiştirdiği biçimde yetiştireceğini" söyleyen gençler yalnız daha az disiplin, daha çok özgürlük vereceklerini ifade ediyor.
SEVGİ DOLU VE HUZURLU Araştırma gençlerin sevgi ve huzur dolu bir aile ortamında yetiştiklerini gösteriyor. Gençlerin yüzde 62'si huzur ve sevgi dolu ilişkilerin olduğu bir ailede yaşadığını ve büyüdüğünü dile getiriyor. Yüzde 28'lik bir kesimi de "sevgi olmasa da ailemde huzur var" diye konuşuyor. Ancak gençlerin yüzde 10'nun ise kavga ve gürültünün yoğun olduğu hatta fiziksel şiddetin yaşandığı bir aile ortamında yaşadıklarını ve büyüdüklerini söylemeleri "kapalı kapılar ardında" şiddetin kol gezdiğini gösteriyor.
ATAERKİL KÜLTÜR SÜRÜYOR Gençlerin aileleri ile ilişkilerinde onları en çok rahatsız eden konuların başında ise anne vebabalarının sevgilerini göstermekte tutumlu davranmaları geliyor. Gençlerin yüzde 29.6'sı ailelerinin kendilerine olan sevgilerini söz ya da davranışları ile hiç belli etmediklerinden yakınıyor. Kısaca her 10 gençten birisi ailesinden hiçbir sevgi belirtisi görmüyor. Sevgisini çocuğuna ara sıra gösterenlerin oranı ise yüzde 38.3, çok sık gösterenlerin oranı ise yüzde 31.9
AİLE SEVGİDE "TUTUMLU" Araştırma kentlerde bile ataerkil kültürün günümüzde bile devam ettiğini gösteriyor. Çünkü aileler erkek çocuklarına sevgilerini göstermekte çekingen davranırken, kızlarına çok daha sık sevgi gösterisinde bulunuyor. Kız çocukların ailelerinin yüzde 38'i ve erkek çocukların ailelerinin yüzde 25'i sevgilerini daima söze ve davranışlar ile ifade ediyor. Sevgilerini çocuklarına gösterme konusunda tutumlu davranan aileler eleştiri söz konusu olduğunda ise çekinmeden çocuklarını başta davranışları olmak üzere eleştiriyor. Gençlerin yüzde 45.7'si ailelerinin kendilerini ara sıra, yüzde 9.9'u çok sık eleştirdiğini söylüyor. Ailesinin nadiren ve hiç eleştirmediğini söyleyen gençlerin oranı ise yüzde 44.3. Gençler aile içinde bir sorun çıktığında ise aile bireylerinin bu sorunuu kavgave gürültü ile değil beceri ile çözdüklerini düşünüyor.
AİLEM YANIMDA OLUR Gençler ailelerinin verdikleri kararda onların yanında olduklarını belirtiyor. Her 4 gençten 1'i aldıkları kararlarda ailelerinin kendilerini her zaman desteklediğini söylüyor. Ailelerinden sık destek görenlerin oranı yüzde 40. Hiçbir zaman desteklenmediğini söyleyenler oranı yüzde 2.7'yi buluyor. Gençler ailelerini tanımlamaları istendiğinde en fazla anlayışlı, dürüst ve eğlenceli diye nitelendiriyorlar. Aile için en az kullanılan tanımlama ise cezalandırıcı, otoriter ve öfkeli. Gençler gelecekte ise ailesinden sahip olduklarından daha fazlasına sahip olacaklarına inanıyor. Gençlerin yüzde 58.4'ü "gelecekte ailemin sahip olduklarından daha fazlasına", yüzde 37.6'sı "aynısına" yüzde 3.9'u "daha azına" sahip olacaklarını düşünüyor. Gençler ailelerinin kendilerini yetiştiriş biçiminden şikayetçi değil. Yarısından fazlası kendilerine uygulanan disiplini, yaşam tarzı serbestliğini ve özgürlüğü, aynı düzeyde, kendi çocuklarına da uygulayacaklarını belirterek dolaylı olarak ailelerinin kendilerini yetiştiriş biçimi onaylıyor. Üçte birlik bir kesim daha az disiplin ve daha fazla özgürlük vereceğini belirterek, biraz özgürlüğe gereksinim duyduklarını dile getiriyor.
Pervin Kaplan
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|