 |  |
Siyasetçi ne işe yarar?
Birlikte yaşarken, " Değişim "in çapını göremezsiniz. Her sabah aynaya bakan bir insan, eski tarihli bir fotoğrafına bakmadan yaşlandığını anlayamaz. Yurttaki ve dünyadaki değişimin çapını da, kitap okumadan, medya arkeolojisi yapmadan tam olarak anlayamazsınız.
Belirli bir tarih kesitinde Türkiye'den yurtdışına göç etmiş ve bir daha gelmemiş toplulukların arasına girince, onlar için değişimin sadece bugün yaşadıkları ülkeler için söz konusu olabileceğini, buna karşı Türkiye'yi bıraktıkları tarihteki gibi bildiklerini görmüştüm. Onlar için " Jön " denince akla Ayhan Işık geliyordu mesela. Veya İstanbul ile " Gökdelen "i asla yan yana getiremiyorlardı.
Bunun gibi Türkiye'de yaşamalarına karşın, kendilerini toplum gerçeklerinden ve değişimden soyutlayıp, zamanı kendi dünyalarında donduran kesimler de var. Bunlar siyasette de, idarede de, medyada da var.
Örneğin bazıları hala, siyaseti fabrika kurmak, temel atmak, dağıtmaya dönük vaatler seslendirmek mesleği sanıyor. Oysa artık Türkiye, özel sektörü keşfetti. Girişim gücünün yatırımları devletten daha hızlı ve daha hesaplı yapacağı öğrenildi.
ÖZAL VİZYONU
Dün Yeni Şafak'ta Fikri Akyüz, bunun somut bir örneğini şöyle anlatmıştı:
-Cuma günü akşam Habertürk TV'de Ali Saydam ile Özlem Gürses'in hazırlayıp sunduğu "Bildiğin Gibi Değil" isimli programı izledim. Programın konuğu TAV'ın Başkanı Hamdi Akın'dı. Hamdi Akın, Turgut Özal'dan bahsederek Özal'ın 1989'da kendisine Antalya Havalimanı inşaatına başlaması için bir öneri getirdiğini söyledi. Özal, Akın'a özetle demiş ki: " Bu havalimanını devletten bir kuruş almaksızın yapacaksın, belli bir süre işleteceksin, sonra devlete devredeceksin. "
-Unutanlar olabilir. (Gerçi unutmamak için hatırlamak, hatırlamak için de bilmek gerekiyor.) Atatürk Havalimanı devletten bir kuruş alınmaksızın 400 milyon dolara mal ediliyor; 3 yıl 9 ay boyunca TAV tarafından işletildikten sonra devlete devrediliyor; devlet ihaleye çıkarıyor ve sıkı durun, devlet ihaleyi kazanan TAV'dan 3 milyar dolar tahsil ediyor.
Böyle örnekleri sayısız çoğaltabiliriz. " Yeni Türkiye "de siyasi iktidarlar ülkeyi iyi yönetir, istikrar ve güven ortamı korunur, bürokratik engeller azaltılırsa, yatırım için kaynak, özel sektörde vardır. Devletin ek kaynak arayıp, " Devletçilik " yapması gerekmiyor artık. Sağlık ve eğitim alanlarında bile, özel girişimcilik, artık devletin açığını kapatabilmektedir.
YENİ SİYASET
Bunun gibi siyasetin niteliği de değişmiştir.
Örneğin bugün bir askeri darbenin söylentisi bile, eskisinden farklı ölçülerde Türkiye'yi aşağıya çeker. Türkiye Suriyeleşir hatta Iraklaşır. Ne ekonomi, ne dış politika, ne de ülke bütünlüğü, bir darbeye dayanabilir. Bugün iç dinamikler ve dış konjonktür aynı titreşim katsayısı içine girmiştir. Uluslararası hukuk, Türkiye için de üst hukuktur. Yerel yargı, Avrupa yargısı tarafından her gün yargılanmaktadır. Brezilya borsasındaki dalgalanma İstanbul borsasını etkilemektedir.
Askerler de siviller de bu gerçeği artık görmek zorundadırlar.
Seçilmiş politikacılar " Bürokratik oligarşi "den yakınmak yerine, kamu yönetimini modernleştirecek reformları yapmak zorundadırlar. Siyaset üretmek yerine, kararsızlıkları kitlelere yansıtıp, iç ve dış politikada çözümü sokağa bırakmak, artık tehlikelidir. Siyasetçi artık, vizyon sahibi, çözüm üreten ve cesur kişi olmalıdır.
Komutanlar da siyasetçilere " Şunları konuşamazsınız " benzeri listeleri muhtıra biçiminde sunduklarında, bu davranışın Türkiye'nin " Çağdaş uygarlık "a giden yolunu kestiğini artık bilmelidirler.
Yeni Türkiye'de " Siyaseti devlet yapar, siyasetçiler de fabrika yapar, yol yapar " anlayışı artık buharlaşmak zorundadır. Bunun hala böyle olduğunu zannedenler, bir tarih kesitinde Türkiye'den göç edip, Türkiye'deki zamanı kendi iç dünyalarında donduran göçmenlerle aynı konuma düşerler.
|
