Şiir her an her yerde...
Bu yılın "Dünya Şiir Günü Bildirisi" ni yazan Türk şiirinin soğuk demircisi Arif Damar, "II. Uluslararası İzmir Şiir Buluşması"nda yaptığı konuşmaya "Şiir depremdir" diye başlıyordu... Gerçekten de 18-21 mart arasında dört gün İzmir, artçı sarsıntıları giderek artan bir "şiir depremi" yaşadı. Depremin fay hattında ise İzmir Konak Belediyesi ile P.E.N Yazarlar Derneği Türkiye Merkezi bulunuyordu. Dört gün boyunca yurt içi ve dışından, tabii İzmir'den de seksene yakın şair şiirlerini okudular, şiir üzerine konuşup tartıştılar. Şiirlerinin yer aldığı "Ötesi Yok!" başlıklı kitap bir anda tükendi. Şiir, kimileyin notaya dönüşerek şarkı oldu; kimileyin görüntü ile bezenerek seslendi. Bilinir, şairleri hoşnut kılmak müşkül iştir...
ŞİİRE DUYULAN İHTİYAÇ Doğrudur, program çok yoğundu... Bu yoğunlukta, günümüz Türk şiirinin kimi ustaları ile henüz şiirin emekleme çağındakiler yan yana geldiler, bu yüzden gerçek şiir ile "manzume" ler birbirine karıştı. Ama önemli olan şiire olan heyecandı, Uluslararası P.E.N Türkiye Merkezi Başkanı Vecdi Sayar'ın da altını çizdiği gibi, dünyamızda bugün "şiire duyulan ihtiyaç" idi... Ve bu ihtiyacın karşılığı olarak İzmirli şiirseverler, etkinliğin yapıldığı Dr.S.Akçiçek Eşrefpaşa Kültür Merkezi'ni bir an olsun boş bırakmadılar. Elbette, bu "şiir depremi"nde şairler kadar, İzmirli şiirseverlerin de büyük payı vardı. Yabancı konukların da hayranlığını kazanan bu şiir sevgisi ve saygısı, dünyanın ilk şairi Homeros'un anayurdu İzmir'in bir şiir başkenti olduğunun da göstergesiydi. İzmir'de yaşadığım "şiir depremi"nin "artçı" larından da söz etmek istiyorum. Mezun olduğum Namık Kemal değil, komşusu Atatürk Lisesi'nde genç öğrenciler ile yaşadığım iki saat, en az İzmir Şiir Buluşması kadar keyifliydi. Beş öğrenci kardeşimin flüt eşliğinde şiirlerimi okuması karşısında oldukça heyecan duydum, bir o kadar da soruları karşısında zorlandım diyebilirim. 21 Mart Dünya Şiir Günü'nde Karşıyaka'da yapılan bir başka etkinlikte de Homeros Şiir Ödülü'ne Ahmet Oktay değer bulundu. Türkiye Yazarlar Sendikası, Dünya Şiir Günü'nü İstanbul'da "Şairler Yürüyor" başlıklı bir etkinlikle kutladı. Taksim'de Fransız Kültür Merkezi'nin önünde, "Dünya Şiir Günü Bildirisi"ni okuyan şairler, Nazım Hikmet, Cemal Süreya, Orhan Veli, Edip Cansever, Ahmed Arif, Cahit Sıtkı gibi usta şairlerimizin maskelerini takarak Tünel'e yürüdüler ve şiir dağıttılar.
ŞİİR DE İNSAN DA BİTMEZ O gün İzmir'de idim, ama Türkiye Yazarlar Sendikası üyesi arkadaşlarım misali ben de bir şiirimi uçurtma niyetine bir bulutun kuyruğuna bağladım. 1987'den beri verilen ve kuruluşundan beri seçici kurulunda bulunduğum, ülkemizin en köklü şiir ödüllerinden Ceyhun Atuf Kansu Ödülü'nü "Dünya Tutulması" kitabıyla Çiğdem Sezer aldı. AR-EL Koleji'nin İstanbul liseleri arasında düzenlediği ve seçici kurulunda bulunduğum şiir yarışmasının sonuçları, "Dünya Şiir Günü"nde açıklandı ve Notre Dame de Sion Lisesi'nden Hande Tever "Söyleyemediklerim" ile birinci, Bayrampaşa Sağmalcılar Lisesi'nden Uğurcan Benice "Çığlık Benim" ile ikinci, TED İstanbul Koleji Vakfı Özel Lisesi'nden Ayşesu İlemre de "Anlatamadım" başlıklı şiiriyle üçüncü oldu. Bugün de Cemal Süreya Derneği tarafından Bostancı Hatay Lokantası'nda düzenlenen ve Nurullah Can'ın saat 15.00'de yöneteceği toplantıda Hürriyet Yaşar hikayeden, ben şiirden söz edeceğim. Şiir ile başlayan hafta, şiir ile son bulacak böylece... Hayır, öyle demek istemiyorum. Vecdi Sayar'ın dediği gibi, "Dünyamızın şiire ihtiyacı var". İhtiyacı olacak da... Şiir de insan da "son" değil çünkü... Her an, her zaman yanıbaşımızda...
|