  |
|
Kanyak değil konyak...
 İlk gençlik yıllarında öğrenmiştim, konyağın adının kanyak değil, konyak olduğunu... Türkiye'de niye kanyak dendiğini de söylemişlerdi bana... Konyak Fransa'da bir bölgenin ve ilçenin ismiydi... Dünyanın bütün ünlü konyakları Cognac bölgesinde üretiliyordu. Henessy, Camus, Remmy Martelle... Bu bölgelerde üretilmeyen konyağa konyak denmesi yasaktı... Onun için TEKEL'in ürettiğinin adı kanyaktı... O zamanki cahil zırtabozlar, konyağın 'kan yaptığı için' kanyak adını aldığı zırvasını söylerlerdi. O gün bugün hiçbir zaman konyağa kanyak demedim... Cahilliğe prim vermedim... Pek konyak içmesem de konyağa kanyak deme gafletinde bulunmadım... Sevgili Burak Türeci kardeşim, "Henessy konyaklarının nasıl üretildiğini görmek için Cognac bölgesine Fransa'ya gidiyoruz" deyince, yıllar öncesinin bu anısını hatırladım. Söylerken benim geleceğimi tahmin etmeyen Burak'a "Söz" dedim, "Geliyorum..." Henessy'nin ırmak kenarındaki şatosunda geçirdiğim iki gün, tam 200 yıllık fıçılarda saklanan konyağı gördüğüm an, hayatımın en ilginç anlarından biriydi... Henessy Ailesi 200 yıldır kuşaktan kuşağa bu işi yapıyordu... Ama olayın beni daha da çarpan tarafı şuydu: Henessy firmasının konyak tadımcısı yani degustatörü bile bir başka ailenin kuşaktan kuşağa geçen bireylerinden oluşuyordu. Fransa'da gördüklerim, gelenekselliğin başarı iksirini gösteriyordu bana... Konyağı üretenler bir aile, konyağı tadanlar bir başka aile... Yüzyıllar geçiyor, yüzyıllık konyaklar fıçılarda bekletiliyor ve aynı ailelerin değişen kuşakları, üretiyor, tadıyor ve satışa sunuyor... Yann Filoux, baş damıtıcı olarak görev yapan ailenin tam yedinci jenerasyonu... Ona, yerine kimin geçeceğini soruyorum. Karşısında bulunan 28 yaşındaki genci işaret ediyor "İyi çalışırsa o geçecek" diyor, "Yeğenim olur kendisi; 4 yıldır her gün 11.30-13.00 arası yüzün üstünde konyağı tadıyor. Sorumluluklarını bilirse ve başka bir hayata geçmeyeceğine garanti verirse o olacak..."
***
28 yaşındaki gence bakıyorum; yüzünde gurur ifadesi var. Henessy konyaklarının tadı, bu gencin damak tadına göre şekillenecek. Gururlu, vakur ve ne yaptığını bilir bir tavrı var. Aile gelenekleri onun başka bir hayat kurmasını engelliyor. Bulduğu tatmin, zaten onu başka bir yere savurmaktan çok uzak. 40-45 yaşlarındaki insanların kendine güvenen halleri var gencin üzerinde...
|
