|
 |
 |
 |
 |
| Kürtleri kucaklayıcı arayış vardı, milliyetçiliğe gelindi
|
|
Ortalıkta sürekli türban tartışmaları var. Sizce tartışılıyor olması çözüm sürecinde bir adım mı yoksa tam tersi mi?
-Prensip olarak, konuşmanın yasaklandığı alan olmamalı. Her konu tartışılabilmeli. Ama bir sınır koyuyorum. İşin maslahat tarafı, geldiği nokta itibariyle ben Türkiye'de en temel sorunun insanların ve kurumların birbirine güvensizlik duyması olduğunu düşünüyorum. Soğuk savaş dönemi alışkanlığı. Siyaset tarzından kaynaklanıyor.
Siz her fırsatta "Toplumdaki farklılıklara saygı duyarak yaşamaya çalışıyorum" diyorsunuz. Sınırınız nereye kadar?
-Benim gibi düşünmeyenin hakkını ve taleplerini daha fazla sahiplenmiyorsam burada da eksiklik var demektir. Sınırım güvenlik sorunu çıkıncaya kadar. Terör örgütünü bir farklılık olarak algılamak ve bunlara yaşam alanı olarak kabul etmek mümkün değildir.
O yüzden mi değişti AKP'nin ve dolayısıyla Başbakan'ın Kürt söylemi? Kucaklayıcı bir arayış vardı ve daha milliyetçi bir söyleme gelindi. Evet bu niye böyle? Veya işin doğrusu ne? Demin söylediğim güven sorunu burada yine karşımıza çıkıyor. Birlikte çözülecek bir sorun açık yürekli bir işbirliğini ortaya çıkarmadığı takdirde ne oluyor? Bir kişi ve kurumun çözüm arama çabası istismar zeminin gidip risk oluşturuyor ve ortaya ister istemez korunma refleksleri ortaya çıkabiliyor.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
