|
 |
 |
 |
 |
|
Kanser de olurum kariyer de yaparım
Bir süredir meme kanseri ile mücadele eden Candan Akkirpik, kemoterapi sırasında bile işlerini takip ediyor. Tedavi bitiminde soluğu işyerinde alan Akkirpik, hastalığı boyunca hayatının hep normal seyrinde devam ettiğini söylüyor
O içimizden biri... 62 yaşında meme kanseri olan bir anne, eş ve iş kadını. Adı; Candan Akkirpik. Onu özel yapan kanser tedavisi sırasında verdiği sıradışı mücadele. Anadolu Sağlık Merkezi'nde hâlâ kemoterapi seansları süren Candan Akkirpik'i bir kolunda kemoterapi, diğer eliyle laptopla çalışırken görürseniz şaşırmayın. Çünkü kanser onu işinden yalnızca üç hafta uzaklaştırdı. Candan Akkirpik, kanserle tanışmasını ve sonrasını anlattı:
* Kanser olduğunuzu nasıl fark ettiniz?
Mememin altında bir acı hissettim, tümör elime geliyordu. Bunun kolumun altına doğru yayıldığını ve hemen ameliyat olmam gerektiğini söylediler.
* İlk tepkiniz ne oldu?
Biyopsiyi yapan doktor bir hanımdı. Sonuç iyi çıkmasına rağmen yenilenmesi konusunda beni uyardı. O zaman olayın ciddi olduğunu anladım. Gerçekten de oradaki kitle kanser çıktı. Üzüldüm ama yıkılmadım, 'her şeyin bir çaresi var' dedim ve bunun da üstünden gelebileceğime inandım. Hiç ağlamadım. Çocuklarım ve eşim gözümün önünden geçti. Film şeridi denen şey gerçekten yaşanıyor. Ve mücadele etmeye karar verdim. Biyopsi pazartesi yapıldı ben perşembe günü ameliyata girdim. Her şey hızla gelişti. Kolumun ve göğsümün altı temizlendi.
* Kanser sizi ne kadar durdurabildi?
Zorlu bir operasyon geçirdim ama üç hafta sonra işimin başındaydım. Tedavim sürerken tatile de gittim, iş seyahatine de çıktım, sergileri de dolaştım. Hayatım her zamanki seyrinde sürdü.
* Hastayken hayat durur, sizin durmamanız doktorları kızdırmadı mı?
Hayır; çalışmam onların desteklediği bir durumdu. Fiziksel olarak yorulmamı istemediler o kadar. Onun dışında kendimi düşünmek yerine, işimi düşünmemin daha iyi olacağını söylediler.
* Hastalık süreci nelerden vazgeçmenize neden oldu?
Üç-dört ay araba kullanamadım. Birkaç tane sosyal kulübe devam ediyordum, trafik sorunu nedeniyle onları aksattım.
* Sizin bu tutumunuz etrafınızdakileri şaşırtmadı mı?
Şaşırdılar, hatta 'Bu hastalığa yakalanıp çalışmasını sürdüren yalnızca sensin herhalde' dediler. Beni hastanede yatırmaya çalıştılar, olmadı. Çalışmanın artısını sağlığım için kullandım. Sabah kemoterapiye, öğleden sonra da radyoterapiye girip ertesi gün de işime gidebiliyordum. Sene sonu bütün şirketlerin mali yıldönümüdür, ertesi gün de gece yarılarına kadar çalıştığımı hatırlıyorum.
* Bu sizin işkolikliğinizden olabilir mi?
Olabilir. 30 yıldır çalışıyorum ama çocuklarım dünyaya geldiğinde onları daha iyi yetiştirebilmek için 10 yıl işime ara vermiştim. Kariyerimin en iyi noktasında işimi bırakabildim. Ama bu hastalık nedeniyle bırakmayı hiç düşünmedim.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
