  |
|
Çağan Irmak'ın babasıyla ilişkisi bence çok iyiydi
 Evet, doğru bildiniz. Herkesin bahsettiği, yazdığı, ağladığı güldüğü, önerdiği filmin adı: "Babam ve Oğlum". Ben de gittim. Sinema konusunda uzman olmadığım için, film başarısını, çekimlerin güzelliğini, oyuncuların çok iyi olduklarını ancak bir seyirci olarak söyleme hakkım var ve o hakkı kullanıyorum. Hepsi gerçekten çok iyi olan bir film izledim. Ama uzman olduğum konuda, yani baba ve çocuk ilişkisi konusunda konuşabilirim. Öncelikle senaryoyu yazan Çağan Irmak'ı tanımıyorum. Birlikte olabildikleri süre ne olursa olsun babasıyla iyi bir ilişkisi olduğunu sanıyorum. Baba, çocuk ilişkisinde yansıttığı bazı şeyler ancak yaşanarak hissedilebilir. Çocuğu var mı? Onu da bilmiyorum. Ama yazdıklarını hissediyorsa, çocuğuyla doğru bir ilişkisi olacaktır. Filmlerde, romanlarda, hatta bilimsel çalışmalarda baba çoğunlukla unutulan kişidir. Çocukla ilişkide, çocuğun gelişiminde annenin önemi vurgulanır. Babaya düşen rol genellikle figüranlıktır. Oysa çocuğun gelişiminde, hele erkek çocuğun gelişiminde babanın rolü önemlidir. Özellikle 3-6 yaş arası özdeşim dönemidir. Kız çocuğun kadın olmayı anneden, erkek çocuğun erkek olmayı babadan öğrendiği dönem. Bu dönemde dünyanın en güzel kadını, en iyi yemek yapan kişisi, en tatlısı çocuğun annesi, en güçlüsü, en yakışıklısı babasıdır. Onun anne babası her şeyi bilir ve yapar. Sonra yavaş yavaş bu hayranlık azalmakla ve şekil değiştirmekle birlikte devam eder. Hele anne baba çocukla iyi bir ilişki kurmuşsa, onu anlamış, dinlemiş, sevmişse dünyadaki en önemli iki kişi olmaya devam ederler.
O HEP UNUTULAN KİŞİDİR
Oysa, bizde baba denilince korkulan, uzak durulan, sevgi göstermeyen, çocuklarını okşamayan, ceza veren, sözlerinin tartışmasız kabul edilmesini isteyen, çocukların sorunlarıyla ilgilenmeyip sorunlar için anneleri suçlamayı yeğleyen, maddi gereksinimleri karşılamanın yeterli olduğunu düşünen kişiler gelir akla. "Akşam baban gelince görürsün" devri çoktan geçti. Çocuk dünyaya geldiği andan itibaren, günlük bakımı da dahil olmak üzere babalar da annelerle aynı sorumlulukları almak zorunda. Bir çocuğun gelişimi için babanın önemi yadsınamaz. Erkek çocuk için bir özdeşim modeli, erkekliği öğreneceği hocası olmasının yanı sıra hem erkek hem de kız çocuk için aile olmanın, paylaşımın, güvenin ve sevginin temellerindendir. Ne kadar yoğun bir iş yaşamı olursa olsun çocuklara ayrılacak bir saatlik bir süre, onlarla bir aktiviteyi paylaşmak, onları dinlemek, onları anlamaya çalışmak baba olabilmek için büyük bir adım olacaktır. Hele bir de onlar için anlamlı olan bazı günleri birlikte yaşamak, çocukların babalarıyla olumlu bir bağ kurabilmesini sağlayacak, böylece onları, uyuşturucu, alkol, çete, tarikat gibi zarar verecek durumlardan ve babalarının yerini doldurmaya çalışan sahte babalardan koruyacaktır. Eğer filme gitmediyseniz, gidin. Kaç yaşında olursanız olun, bir oğlunuz varsa onunla birlikte gidin. Oğlunuz babaysa, üç nesil birlikte gidin. Ama ağlamaya ya da gülmeye değil, anlamaya gidin. Kızgınlıklarınızın, çocuğunuzu dinleyip anlamak yerine, uzaklaşmanın nelere neden olabileceğini, neler kaçırabileceğinizi ve onları yakalama şansınızın kaybolabileceğini görebilirsiniz. Ya da bir çocuğu sevgiyle tek başınıza da büyütebileceğinizi, verebileceklerinizin zamanla kısıtlı olmadığını, çocuğunuzla yaşayabileceğiniz süre kısa bile olsa, onun yaşamında iz bırakacak kadar çok şey sığdırabileceğinizi öğrenebilirsiniz. Bunları bilmek gerek, çünkü babalık gurur verici olduğu kadar, kaçırılmayacak kadar da zevkli bir kimliktir.
|
