SABAH - 27/11/2005 - Aşiret kızı gönül verdi

Şu an 27 Kasım 2005 - Pazar tarihli sabah.com.tr'yi okumaktasınız.
Bugüne ait sabah.com.tr içeriği için tıklayın »

	Son Dakika

	Yazarlar

	Günün İçinden

	Ekonomi

	» Gündem

	Siyaset

	Dünya

	Spor

	Hava Durumu

	Sarı Sayfalar

	Ana Sayfa

	Dosyalar

	Teknoloji

	Otomobil

	Detaylı Arama

	Arşiv

	Etkinlikler

	Günaydın

	Televizyon

	Astroloji

	Magazin

	Sağlık

	Cumartesi

	Aktüel Pazar

	İşte İnsan

	Sinema

	Turizm Rehberi

	Çizerler

Google Arama

	Aşiret kızı gönül verdi
	'Ben de bir köy çocuğuyum ama benim köyüm Paris gibi'

Aşiret kızı gönül verdi

Diyarbakırlı Duyan Aşireti'nin mühendislik okuyan kızı Seçil Duyan, öğretmensiz kalan Pınardüzü köyünün çocuklarını yarı yolda bırakmadı.

Diyarbakır'ın Pınardüzü köyünde bu yıl okullar açıldığında öğretmen yoktu. Çünkü tayini çıkan, ama köyün zor koşullarında yaşayamayacağına karar veren öğretmen kalmadan geri dönmüştü. Umutla bütün yaz okulun açılmasını bekleyen öğrencilerinse hevesleri kursaklarında kalmıştı. Pınardüzü köyü çocukları okulsuz, öğretmensiz bir ay geçirdikten sonra bir mucize oldu. Diyarbakırlı Duyan Aşireti'nin kızı 26 yaşındaki Seçil çocuklara kıyamadı. Diyarbakır'da yaşayan 1000 kişilik büyük ve köklü bu ailenin mühendislik eğitim almış kızları Seçil Duyan, Milli Eğitim Bakanlığı'na başvurdu. Bakanlık Seçil Duyan'ın bu isteğini geri çevirmedi ve vekil öğretmen olarak köye atadı. Ayda 300 milyon lira aylıkla öğretmenlik yapmaya başlayan Seçil Duyan her gün 40 kilometre yol gidip geliyor. Aldığı aylık benzin masrafıyla eşit olan Seçil öğretmen çocukları okuldan mahrum bırakamazdım diyor; ve anlatıyor: "Ben okudum ama evde oturuyor hiçbir işe yaramıyordum. Köyde böyle bir ihtiyaç olduğunu duyunca 'elimden ne gelir' diye muhtara sordum. Sonunda vekil öğretmen tayin edildim. Çocuklar o kadar sevindiler ki... Hepsi öğretmen gidince inanılmaz üzülmüşler. Şimdi dört elle derslerine sarıldılar."

BİR ODADA 5 SINIF
Seçil Duyan'ın öğretmenlik yaptığı Pınardüzü İlköğretim Okulu'nda birleştirilmiş tek bir sınıf var. Yani ilkokul birden beşe kadar tüm öğrenciler aydı odada ders görüyor. Sobayla ısınmaya çalışan öğrencilerin hem ablası hem de en büyükleri olan Rojin okula herkesten önce gelip sobayı yakıyor. Rojin kendine örnek olarak Seçil öğretmeni seçmiş, onun gibi öğretmen olacağım diyor. Öğrenciler okumaya bu kadar hevesli olunca Seçil öğretmen de yaptığından gurur duyuyor; "Ailem ilk önce ne gerek var dedi. Ama öğrencilerin durumunu anlatınca hak verdiler. Ne benim, ne de ailemin bu paraya ihtiyacı var ama bu çocukların eğitime ihtiyacı olduğu kesin. Benim de boş boş oturacağıma faydam dokunuyor" diyor.

Sonat Bahar