Erdemir'i almaya tek bir yerli grubun gücü yetmez

Dün "Yabancının çılgın fiyatına karşı iki yerli grup bir araya gelmeli" dedim. Çünkü Erdemir'i tek başına almaya yerli bir grubun gücü artık yetmez. Tüpraş çıtayı daha da yükseltmiş durumda.
Yabancılar ilk kez Tüpraş'ta gördüler ki, kendileriyle boy ölçüşecek, yarışacak yerli şirketler çıkabiliyor. Bu tecrube olanların Erdemir'e daha sıkı hazırlanmaları sonucunu doğurabilir. Hatta Erdemir'e küresel şirketlerin iştahı daha büyük.
Dün akşam Erdemir'e talip yerli gruplardan Erdemir Ortak Girişim Grubu'nun basınla sohbet toplantısına katıldım. Yerli girişimcilerin TOBB'un öncülüğünde bir araya gelmesiyle oluşturulmuş bu girişim henüz şirketleşmemiş. İhaleyi kazanırlarsa şirket resmen kurulacak. Girişime katılanların sayısı 32'den 50'ye çıkmış. Yani yerlilerin ilgisi de artıyor.

Ortaklık kültürü
Küçük, orta ve büyük boy yerli girişimcilerin eşit şartlarda, kimsenin üstün olmadığı koşullarda ortaklığa gitmek istemesi, Türk özel sektörünün iş yapma biçiminin giderek değiştiğini ortaya koyuyor. Bunun benzer örnekleri daha önce de görüldü. Başarıya da ulaştı. Ama kalıcı olamadı.
Bu kez gerçekleştirilen ortaklığın ilk amacı Erdemir'i satın almak. Sonra başka satın almalarla Erdemir'i büyütmek ve önce bölgesel bir güç, sonra bir dünya oyuncusu yapmak. Dolayısıyla girişime katılanlar bir dünya şirketinin eşit ortağı durumuna gelecekler. Global güç sahibi olmak belki ortakları bir arada tutar ve iyi bir motivasyon sağlar.

Son büyük fırsat
Ancak ne olursa olsun, ihaleyi kazanmak işi gelip parasal boyutta düğümlenecek. Çünkü ihale sadece parasal boyut üzerine kurulu. En yüksek fiyatı veren, şirketi alacak. Şirketi alan da 2.8 milyar dolarlık yatırımı taahhüt edecek.
Özel sektörün önünü açması, yabancı hakimiyetine girmekten kurtulması ve küresel düzende kendine yer bulabilmesi için Erdemir son büyük fırsat. Çünkü geride büyük özelleştirme yok. Koç bu anlamda Tüpraş ile iyi bir iş yaptı. Hem kendini hem de Tüpraş'ı kurtardı. Şimdi sırada Erdemir var. Sanayi açısından Tüpraş'tan daha da önemli. Potansiyeli daha büyük. Ama yabancı sermaye de Tüpraş'tan dersini almış olmalı. Telaşa düşmeleri, kaybetme korkusuna kapılmaları, kazanmak için onları gerekli hazırlığa yöneltebilir. Fiyat konusunda revizyona gidebilirler.

Birleşme zorunluluğu
Erdemir'i yerli sermaye kaybederse ortaklık kültürünün oluşturulması ve son büyük şirketle yerli sermayenin küresel rekabete katılması fırsatı kaçar. Ortaklık kültürü derken de, hem Ortak Grişim Grubu'na yeni katılımları hem de bu grup ile ihaleye katılacak diğer yerli girişimcilerin ortaklığa gitmesini kastediyorum. Bir yerli sermaye grubunun gücü artık Erdemir'i almaya yetmeyebilir. Yabancıların önünde ihaleyi alabilmeleri için yerlilerin birleşmesi zorunlu.

Dönüm noktası
Erdemir ihalesi, sanayinin yabancıların eline hızla geçip geçmemesi bakımından olduğu kadar, yerli sermayenin küresel rekabette var olup olamayacağı açısından da, dönüm noktası olmaya aday. İttifak kurmak ve ihaleye iyi bir teklif sunmak için geriye sadece üç gün var.

Sonuç
"Büyük balık büyük yemle avlanır"
Sierra Leone sözü