|
 |
 |
 |
Mahsun Köylü Neneyle
Mardin'in Kızıltepe'sinde bir dolu köy var haliyle. İşte onlardan biri 'kaçamak mekanı' oluyor Mahsun'la ikimize. Yanımıza kimsecikleri almadan, yarım saatlik firari oluyoruz. Köylüler toplaşıyor çevremize.
ANAM BENİM!
Sonra yaşlı bir köylü kadın geliyor yanımıza. Gülünce altın altın gülüyor. Konuştukça anlıyoruz ki, sadece dişi değil kalbi de altın gibi. Mahsun'a bir ana şefkatiyle sarılıp öpüyor önce. Sonra oturuveriyor yanı başına Mahsun evladının. "Anan seni nasıl bırakıyor bu dağa bayıra. Sesin kısılmıyor mu bu koşturmaya. Hâlâ evlenmedin, gel sana buradan bir gelin alalım, ben elçilik ederim" diyor.
BAŞTAKİ TAC...
Anacığına düşkünlüğüyle bilinen Mahsun, yaşlı kadının bu sıcak ilgisinden çok etkileniyor. Belli ki annesi geliyor aklına. Sonra ana kucağı yerine bu köylü nenenin yamacına yaslanıyor. Gülüyor, konuşuyorlar dakikalarca. Sonra bir türkü dökülüyor ağzından Mahsun'un. "Ana başta tac imiş. Her derde ilac imiş, bir evlat pir olsa da, anaya muhta cimiş!.."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
