 |  |
 |
|
Rezillik bitmiyor ki
İnsan hayatının hiçe sayılmasıyla ilgili sayısız örnek var. Bazı hekimler sadece tatil köyüyle anlaşırlar. Yani ne bir hastane ne de bir özel klinikle bağlantıları yoktur. Bunlar da genellikle o bölgede çalışma izni olan serbest doktorlardır.
Özel iş
Yani reçeteye kendi imzalarını atmaları mahzurlu değildir. Otelin kendilerine ayırdığı bir ya da birkaç odalı revirde çalışırlar. Bazıları da devlete bağlı kurumlarda çalışan, mesai saatleri dışında özel iş yapan hekimlerdir. Sağlık ocakları 24 saat çalışması gerekirken, gidin bakalım hangisinde kaç kişi var, kaç hekim noksan?
Kaç kişi öldü?
Müşterilerden birine bir şey olduğunda revirde tedavi başlar ve abartılı müdahaleler yapılır. Bazen bilgi ve becerilerini aşan durumlar olur. Hasta ölümcül bir sorun yaşamaktadır. Son ana kadar orada, revir odalarında tutarlar hastayı. Yapacak bir şeyleri kalmayınca, yani hastanın ölmesine ramak kala hastanelere kaldırırlar onları. Bazen iş işten geçer ve hasta ne yazık ki eks olur (ölür).
Fatura bana
Hastaneye gittiklerinde bir de utanmadan pazarlık ederler. Görevli doktorlara pişkince; "Ne gerekiyorsa yapın ödeyeceğim. Faturayı bana verin. Ben kendi yaptıklarımı da yazıp göndereceğim sigortaya" derler.
|
