|
 |
 |
 |
|
|
|
Piri Reis ile Telekom
Türk Telekom ihalesinde ulaşılan rakam meğer ne kadar anlamlıymış. Bir kere yabancı sermayenin Türk ekonomisine duyduğu güvenin görkemli bir kanıtı bu ihalede gerçekleşen 'çok iyi' fiyatmış... Dünya Bankası ve IMF Türkiye ile gurur duyuyorlarmışTelekom ihalesi Türkiye'nin öteki büyük milli varlıklarını satmanın da önünü alabildiğine açmış...
Bu alanda bütün zamanların en yüksek rakamına ulaşarak öncekileri ezip geçtiklerine göre şimdiki özelleştirme takımını oluşturan siyasetçi ve bürokratların altın heykellerini diksek azdır!
Onlar sayesinde bundan böyle bütün Türk vatandaşlarının başı göğe erecektir.
Telekom ihalesinin daha şimdiden -haklı veya haksız- vicdanlara çökerttiği kara yargıları sorgulamadan ve işin karakolda bitme ihtimalini tartışmadan önce 'Temel Nükte'yi belirlemeye çalışalım:
'Piri Reis' lakaplı çocukluk arkadaşımın çarpıcı hicvi tam bu ihaleyi özetliyor...
Rize'nin küçük sahil kasabasında fırsat buldukça spor olarak sandal balıkçılığı yapan bir vatandaş... Onun deniz tutkusu ve yaşıtlarına oranla biraz fazla olan deniz bilgisi, alaycı ama yine de çok abartılı bir yakıştırma doğurur: Piri Reis.
Bu denizci lakabın yanında, herhalde kamyonculuk maceralarından birinden kalma olarak hayli karacı bir namı daha var: Urfalı.
Hılı arkadaşım kişiliğinde simgelik bir harman da oluşturmuş; hem Karadenizliyi hem güneyliyi temsil edebiliyor.
Son derece dalgacı bir adam...
Az konuşur ama arada zehir gibi nüktelerle çevresini kırıp geçirir.
Bizim kinPiri Reis hayli erken evlenmiş. Henüz kamyonculukla kendi başına geçimini sağlayacak hale gelinceye kadar çoluk çocuğa da karışmış. O günlerden birinde arkadaşlar sormuş:
- Yahu bu ne iştir, boş boş oturuyor, çalışmıyorsun, çoluk çocuğu nasıl geçindiriyorsun?
Bizimki o sevimli cin gülüşüyle Temel dalgasını patlatır:
- Babamı yetiştirdik, rahat ettik...
O misbiz de yetiştirdiğimiz 'Cumhuriyet Baba' sayesinde gül gibi geçinip gideceğiz. Tabii 'bebek patlaması' sonucunda zuhur eden nesil olarak Amerikan sütü ile tozutup baba varlıklarını savurarak!
Doğrusu Telekom ihalesinde ulaşılan fiyat oldukça iyi göründüğü için bu özelleştirmeyi sorgulayanların az olması bekleniyordu.
Oysa 'iyi fiyat' tamamen izafi bir deyim On yıldır bizzat kendimiz sabah akşam adet özelleştirme virdi olarak 'Türk Telekom 20 milyar ederken vermedik, şimdi 2-3 milyarlara bile zor satarız' diye diye alıcı için iyi değil çok iyi fiyatı öz ağzımızla hazırlamaya çalışmadık mı?
Ona bakarsak gerçekten iyi fiyat.
Özelleştirme bülbüllerimiz neredeyse tamamını 2-3 milyar dolarlara düşürürken şimdi yüzde 55'i için ulaşılan fiyat tabii ki başarı diye satılacaktır.
Lakin Almanların muadil şirketine bir İngiliz iletişim devi tarafından teklif edilip de müzakereye bile lüzum görülmeden reddedilen 149 milyar dolarlık fiyata göre Türk Telekom'un değerine mi, ucuza mı satıldığını vicdanlarımız cevaplasın. Gerçi şahsen 'bari iyi fiyatla satılsın' derdinde de değilim, ama Türk Telekom'un değerinin bu hesaba göre Alman muadilinden 30 kat daha düşük tecelli etmesinde matematik bir yanlışlık olduğundan da kuşku duymuyorum.
Elbette bu milli varlığın dışarıya gitmesinden duyduğum rahatsızlık dinmeyecek. Varsın bu rahatsızlığı Sayın Başbakan 'ideolojik' diye karaladığını varsaysın; hiç tereddütsüz yine de gururla ısrar ederim ki bu gibi kurumlar sadece halka arz yöntemiyle özelleştirilmeli, yönetimler özerkleştirilmelidir. Pek çok akıllı batı ülkesinin bu tür stratejik kurumları özelleştirmeyip özerkleştirmekle ve en çok halka arz ile yetindikleri gibi.
Bu özelleştirmeye muhalefet etmeyi 'ideolojik' diyerek mahkkılabileceğini sanan liberaller ve 'sınırlı sorumlu iktidar' merhemiyle libarelleştirilmiş İslamcılar aslında daha ilk savunma cümlesiyle baltayı taşa vuruyorlar.
Liberalizm ideoloji değil de sermaye denilen tanrının yerden çıkardığı bir din mi?
Yoksa essahtan da 'Tarihin Sonu' mu?
Asıl ideolojik olan özelleştirme kutsamacılığıdır.
Özelleştirme bir madalyondur.
Bir yüzünde küresel sermaye çetesinin IMF mahmuzu ile iktisadi kapılarını devirdiği ülkelerdeki cümle KİT'leri yutma haritası vardır.
Madalyonun öteki yüzünde de devletçiliğin iğrenç gerçeklikleri...
İpin ucunu kahpeye kaptırmış toplumlar için madalyonun dik durması lazım ki, her iki yüzdeki olumsuzlukları aşabilsinler...
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
