 |  |
 |
|
Alaçatı'da yemenin keyfi çıkarmak..
SEZONUN son Yaşamdan Dakikalar'ı az sonra başlayacak.. Haşmet'le soyunma odasında sponsorumuz Milimetric'in gömleklerini giymek üzere soyunuyoruz. Tişörtün altından bir göbek çıktı ortaya.. 20 yıla yaklaştı tanışlığımız, Haşmet'te ilk defa göbek görüyorum..
"Bre aman bu ne?.." "Seninle tatile çıkmanın bedeli Hıncal Ağabey, ne şaştın" dedi, Haşmet.. Benimle tatil, öyledir, haklı çocuk..
La Grande Bouf!.. Hani Marco Ferrer'in 1973 yapımı, bizde yasaklanan o muhteşem filmi.. Philip Noiret, Marcello Mastroanni, Michel Piccoli gibi devler oynarlar, hayatın bütün tadlarını aldıktan sonra, şato gibi bir eve kapanarak, patlayana dek yiyerek ölmeye karar veren arkadaşların "Büyük Tıkınma"sını.. Bizim Alaçatı da o..
En güzel yemekler üzerine bir tatil.. Plancılar, Öcal Uluç, Sami Türkay.. Çarşamba gecesi gittik.. Açılış her zamanki gibi Topçu.. İzmir'in efsanesi.. Çöp şiş.. Piyaz.. Izgara kuru soğan.. Üzerine Hıncal tatlısı.. Ekmek Kadayıfı üzerine sakızlı muhallebi.. İlk sabah, ille de Alaçat Cafe.. Bura almış başını gitmiş.. Hepsi köy malzemesi.. Hepsi el emeği bir kahvaltı ki, böyle şey olmaz.. Hele o ev reçelleri.. Hele o, lor peyniri üzerine, karadut reçeli.. İlk defa yedim bu icadı.. Bir tabak yedim.. Sucuklu yumurta muhteşem.. Herşey muhteşem.. Alaçat Cafe, yöreye gittiniz mi, "Mutlak!.."
O akşam İzmir yöresinde bir başka "Olmazsa olmaz"ım.. Altın Kapı.. Mangal üzerinde bir "Karışık" yapıyorlar.. Yeme, resmini çek.. Ertesi öğle, Çeşme klasiği.. Tarihi İmren Lokantası.. Sulu yemekler.. Kendi tabağımı kendim hazırladım. Yarısında enfes pilav, üzerine incik.. Öbür tarafta bulgur pilavı üzerine kuru.. Çaldık kaşığı.. Çaldık kaşığı.. Tatlı orda değil.. Çarşıda yürüyüş ve gene tarihi Rumeli Pastanesi.. Sakızlı muhallebi üzerine sakızlı dondurma.. Böyle bir lezzet olur mu?..
Akşam "Olmazsa olmaz" ım.. Urla Adres.. Çevirme kuzu etinin en güzelinin Türkiye Adres'i..
Ertesi sabah Hanedan.. Zeytinli'deki kahvaltı yerim burası.. Bal ve reçeli üstüste sürüp yemenin tadına doyum olmuyor.. Ve gerçek yumurta tadı, lezzeti.. Öğle yemeği Ilıca'da.. Dost diye bir yer.. Dört peynirli bir pide yedim, kuşbaşılıyı tattım, bayıldım.. Kiremitte köfte yedim, öldüm.. Bizim Pompiş Ayşe günlerdir "Lokma da lokma" diye aş eriyor sanki.. Dost'ta yokmuş ama, hemen karşıda yörenin en ünlü ustası varmış. Çocuklar koştu getirdiler.. Öyle iştahla yemişiz ki yan masalardan da lokma siparişi gelmeye başladı..
"Yok" diyecek halleri yok, çocuklar komşuya koşmaktan bir hal oldular.. Otel kahvaltı ve yemeklerinin, Serkan Şefin yarattıklarının orijinalite ve lezzetini ilk yazımda yazmıştım zaten.. Kapanışı, otel havuzu başındaki Çin Lokantasında yaptık gene.. Fatih Erbakan Çin'i taşıdı önümüze.. Haşmet tüm bunlardan 3.5 kilo ile kurtuldu ise, birkaç yemek tüymesi sayesindedir. Yanımdan hiç ayrılmasa, 10 kilo eklerdi en az..
|
