| |
|
|
Hakkari'de çocuk olmak
Merhaba çocuklar. - Sağol. - Nasılsınız çocuklar? - Sağol. Çocuklar sevimli, çocuklar sanki "hazır kıta."
Caddede, sokakta, mahallede "resmi araç" geçince kadın erkek, çoluk çocuk el sallıyor. Hele arabanın önünde bayrak varsa... Vali veya general gidiyorsa... Çocuklar hemen "tek sıra" diziliyorlar. Selama duruyorlar.
Sorun "kırsalda... Dağlarda." Kentteki halk "devletine saygılı... Milletine bağlı." "Yönetime" yardımcı.
- Çocuklar, şimdi kendinizi tanıtacaksınız... Yaşınızı, kaçıncı sınıfta olduğunuzu söyleyeceksiniz... Ve bir de büyüyünce ne yapacağınızı... Anladınız mı? - Anladık abi.
* Ben İhsan... 11 yaşındayım... 5. sınıftayım... Avukat olacağım. * Ben Dündar... Yaşım 13... 8. sınıftayım... Avukat olacağım. * Ben Ahmet... 10 yaşındayım... 4. sınıftayım... Öğretmen olacağım. * Ben Harun... 13 yaşındayım... 7. sınıftayım... Doktor olacağım. n Ben Serhat... 13 yaşındayım... 7. sınıftayım... Futbolcu olacağım... Fenerbahçe'de oynayacağım. * Ben Diyar... 12 yaşındayım... 5. sınıftayım... Operatör doktor olacağım. * Ben Fikret... 11 yaşındayım... 5. sınıftayım... Futbolcu olacağım... Galatasaray'da oynayacağım. * Ben Azat... 13 yaşındayım... 7. sınıftayım... Futbolcu olacağım... Fenerbahçe'de oynayacağım. * Ben Nevruz... 14 yaşındayım... 7. sınıftayım... Avukat olacağım. * Ben Bilal... Lise 1. sınıftayım... Savcı olacağım.
Çocuklarla vedalaşıp, otomobile bindik. Tam hareket ederken bağırdılar: - Abi, bi dakka, bi dakka. - Ne var çocuklar? - Abi, askere gidince komando olacağız... Onu söylemeyi unuttuk.
|