  |
|
Kökü dışarıda tuhaf deyimler
İçimizdeki İrlandalılar:
Bursa'da oynanan ve kazanılan İrlanda maçı sonrası milli takımın teknik direktörü Mustafa Denizli'nin Hıncal Uluç'a kinaye yapmak için yarattığı bu deyim günümüzde hâlâ kullanılıyor. O gün kullanılmasının bir mantığı vardı ama hâlâ kullanılıyor olması acayip. Birilerinin bize karşı eyleme giriştiğini seziyoruz, bu iş sakat diyoruz ve bu bizi arkadan vurduğumuza inandığımıza içimizdeki İrlandalı diyoruz. İrlandalılık kötü bir şey mi kardeşim? İrlanda nire Türkiye nire? İrlandalılar'ın bu durumdan haberi olursa ciddi bir diplomatik skandal çıkmaz mı? Ya da İrlandalılar, 'İçimizdeki Türkler' dese hoşumuza gider mi?
Mısır'daki Sağır Sultan:
Bu da yıllardır eskimeyen bir deyim. Mısır'daki sağır sultan aslında kimdir? Neyin nesidir? Niye sağırdır? Hadi tamam sağırdır da bize ne? Biz Türkler'le ne ilgisi vardır, bilen yok. Kaldı ki Mısır'da firavunlar vardı, sultanlar yoktu ki? Demek ki daha yakın döneme ait. Öyleyse tarih kitapları yazar mı bu zat-ı şahaneyi? Ayrıca insanların özürleriyle alay etmek ayıptır diye biliyoruz. Ayıp değil mi? Bi de sanki o sağır sultan hâlâ yaşıyormuş ve hâlâ duyamıyormuş gibi duymayan kulaklarını çınlatıyoruz ya, eh yani pes bize... Hâlâ yaşadığını farz ediyorsak kaç yaşında kardeşim bu sultan?
Burası Patagonya Mı?:
Bu da sıkça kullanılan bir kalıptır. Ağırlıklı olarak siyasetçiler tarafından kullanılır. Bir diğer versiyonu 'Burası Muz Cumhuriyeti değil'dir. Klişenin soru kipi olması başlı başına komedi. Burası Patagonya mı? Hayır değil, bitti. Ama durun siz. 'Patagonya Patagonya' diye aşağıladığımız ülkeden birileri kalkıp öyle sağlam bir tazminat davası patlatacak ki, belimizi doğrultamıycaz bir daha... O zaman Patagonya zengin olacak ve biz fakirliğimizi yermek için bu kez "Patagonya mı kardeşim burası? Nerede bizde o para?!" demeye başlıycaz. Yani deyim değişmeyecek ama anlamı değişecek.
|
