|
 |
 |
 |
|
|
|
Hacı bey "kızmak yok" diyor
Hacı bey bir süredir Endonezya'da idi... Yeni döndü... Ve ayağının tozuyla sordu: "Türkiye'de siyasi durumlar ne merkezde?.. Neler oluyor?" Sorusunu yanıtladık:
- Çabuk sinirleniyor.
Korkut Özal "olacak o kadar" diye güldü:
- Eee hem Kasımpaşalı ve hem de Karadenizli.
Hacı bey anlattı:
- İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı sırasında da önceleri böyleydi... Sonra sakinleşti.
- Nasıl oldu?
- Dedim ki... Tayyip bey, siyaset kızgınlığı taşımaz... Hoşgörü göster... Kızan kişi, karşısındakine fırsat verir... Kızgınlığının seni yönlendirmesine izin verme.
- Sonra?
- Tayyip beyin bir özelliği var... Kendini yetiştiriyor... Yaşananlardan ders alıyor... Yanlıştan geri dönüyor... Çabuk kızma meselesini de aşacaktır.
Korkut Özal'a göre Tayyip bey "huy bakımından biraz Adnan Menderes'e benziyor."
- Rahmetli Menderes de çabuk kızardı... Kızdığını belli ederdi... Parlardı... Sert konuşurdu.
- Ya abiniz Turgut Özal?
- Sinirli tabiatta değildi... Ona boşuna mı tonton dediler?.. Yaradılıştan ben daha sinirliydim.
- Erbakan hoca nasıldı?
- Hoca kolay kızmaz... Ama kızdığı da olur.
- Mesela?
- Bursa'ya gitmiştik... Birisi, şu iş neden şöyle oluyor gibisinden konuştu... Hoca çok kızdı:
- Ne dedi?
- Dedi ki yahu sen galiba uzaylıların dünyasında yaşıyorsun... Senin hanyadan, Konya'dan haberin yok mu?
Hacı bey 77 yaşında.
Öğrenciliğinden beri siyasetle ilgili.
- İsmet İnönü nasıldı?
- Çok sabırlıydı... Kızdığını pek hatırlamıyorum.
- Ya Süleyman Demirel?
- Hoşgörülüydü... Bakanlar Kurulu'nda bazen üstüne giderdik, geçiştirirdi... Onun söylediğinin tersini yapardık, mesele haline getirmezdi... Olayları eşelemezdi... Üstünü örterdi... Kızdığını görmedim.
Hacı bey "bir gün yapmamam gereken bir şeyi yaptım" dedi:
- Bakanlar Kurulu'nda yumruğumu masaya vurdum.
- Ne diye?
- Ben Tarım Bakanı'ydım... Bir proje üzerinde çalışıyordum... Projem, Köyişleri Bakanlığı'na devredilmiş... Benden habersiz temel atılmış.
- Sonra?
- Bakanlar Kurulu'nda böyle iş olmaz diye masaya yumruğumu vurdum.
- Sonra?
- Süleyman bey Başbakan'dı... Olgun insan... Mesele yapmadı... Olay, Bakanlar Kurulu dışına da taşmadı.
- Siz Türkeş'le aynı kabinede bulundunuz... Nasıldı?
- Çok makul... Sakin... Ölçüyü kaçırdığını hiç görmedim... Çok geniş ilişkileri olan bir insandı... Liderdi.
Hacı bey "daha pek çok kişiyi" anlattı.
Sonra sözü yine "kendisine" getirdi:
- Bir zamanlar çabuk parlardım... Ama kendimi yetiştirdim... Daha doğrusu şartlar beni yetiştirdi.
Ve sonra yumruğunu masaya vurdu.
Dedik ki "hayırdır hacı bey?"
Dedi ki "kazayla oldu."
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
