SABAH - 28/12/2004 - Phuket adası değil, hayalet kasabası!

Şu an 28 Aralık 2004 - Salı tarihli sabah.com.tr'yi okumaktasınız.
Bugüne ait sabah.com.tr içeriği için tıklayın »

	Yazarlar

	Günün İçinden

	Ekonomi

	» Gündem

	Siyaset

	Dünya

	Spor

	Hava Durumu

	Sarı Sayfalar

	Ana Sayfa

	Dosyalar

	Arşiv

	Etkinlikler

	Günaydın

	Televizyon

	Astroloji

	Magazin

	Sağlık

	Cumartesi

	Aktüel Pazar

	Otomobil

	İşte İnsan

	Sinema

	Turizm Rehberi

	Çizerler

Google Arama

	Phuket adası değil, hayalet kasabası!
	İstanbul'da tsunami riski yok

Phuket adası değil, hayalet kasabası!

Tsunaminin yuttuğu Phuket'e zor da olsa vardım. Cennet ada, kıyamet yerine dönmüş. Herkes bize 'Kaçın buradan' diyor....

Tayland'ın güney kıyısındaki Phuket adasına ulaştığımda gördüğüm manzara tüyleri ürpertiyordu. Kıyı şeridi boyunca güneye gidildikçe etkisi artan tsunami, bölgeyi adeta hayalet kasabasına çevirmiş. Evlerini kaybedenlerin birçoğu bölgeyi terk ederken, bir kısmı da kıyıda yaktıkları ateşin başında çaresiz bekleyişlerini sürdürüyor. Adanın iç kesimleri haricinde kalan bölgelerinde elektrik ve telefon hatları büyük oranda zarar görmüş durumda. Havalimanı ise ülkelerine geri dönmeye çalışan turistlerle dolup taşıyor. Turistlerin yerini ise bölgeye akın eden gazeteciler alıyor. İstanbul'dan deprem bölgelerine giden ilk THY uçağı ile yola çıkarken hedefim Singapur üzerinden yıkım bölgelerine uzanmaktı. Ama bu fikrim yolda karşılaştığım Phuket adasına Almanya'dan turist götüren otel sahiplerinden Zeynel Abidin ile karşılaşınca değişti. Bangkok'tan daha çok ulaşım bulabileceğim umuduyla Singapur'a kadar olan biletimle Bangkok havalimanında indim. Burada duyduğum bir başka haber yine beni Halk ateş yakıp sokaklarda sabahlıyor.

karamsarlığa itmişti.

HER YER MOLOZLARLA DOLU
Her saat başı hareket eden uçaklar deprem ve tsunami nedeniyle iptal edilmişti. Ama geri dönmek için çok geçti. Dış hatlardan dehliz gibi koridorlardan yardımsever bir gümrük görevlisinin eşliğinde geçtim. Havalimanından ilk hasar gören bölgelere gitmek için 35 km'lik yolu ancak 1.5 saatte alabildik. Kalacak yer bulmak imkansızdı. Telefon ve elektrik sistemleri çökmüş. Büyük oteller dışında insanlar bölgeyi terk etmiş. Bir zamanlar devamlı partilerin verildiği yerlerde artık sadece eşyalar ve molozlar vardı. İnsanlar bizi bölgeden uzaklaşmamız için uyarıyordu. Çalışacağımızı söylediğimizde ise bize denizi işaret ederek, sular çekilmeye başladığında kaçmamızı söylüyorlardı. Çünkü onlar bir gün öncesine kadar neşe dolu olan bu kıyıda dalgalarla boğuşmak zorunda kalmışlardı. Manzara da tanıdıktı. 4 yıl önce Marmara'da bu acıyı yaşamıştık...

ALİ ÖZLÜER