Nazar değmesin

Maçtan önce her iki takımın kadroları önüme geldiği zaman oyunun orta alanda kilitleneceğini ve gol pozisyonu üretmede her iki takımın da zorlanacağını düşündüm. Öyle de oldu. Koskoca ilk 45 dakikaya baktığımızda Trabzonspor'un Gökdeniz'le kazandığı gol dışında elle tutulur atak girişimi yoktu. Çünkü 8 adamın savunma görevi dışında hücumda
hiçbir üretkenlikleri yoksa bütün iş Fatih ve Gökdeniz'in kişisel becerilerine kalıyor. İlk yarıda Fatih'in mükemmel asisti ile Gökdeniz kişisel becerisini iyi kullandı ve Trabzonspor'u 1-0 öne geçirdi.
Golden sonra ise Trabzonspor akıl almaz bir biçimde oyunu kendi yarı alanında kabul etme yanlışını ilk yarının sonuna kadar sürdürdü. Özellikle orta alanda Thijs'in varlığı ile yokluğu belli değil. Üstelik maçın başlarında gördüğü sarı karttan sonra oyundan tamamen düştü ve yanından geçen rakibe bile müdahale etmedi. Bu oyuncuya Ziya Doğan'ın 68 dakika nasıl dayandığını anlamak mümkün değil.
Trabzon savunmasının iki adamı Tolga ve Erdinç, Carew ve Sergen ile iyi mücadele ettiler. Kenarlardan gelen toplarda haftalardır süregelen yetersizliklerini dün akşam sergilemediler. Yerleşme hataları yapmadıkları için rakibe pozisyon vermediler.

İlgi görmüyorlar
Thijs'in ruhsuz futbolu ve Lee Yong'un inanılmaz top kayıplarına rağmen orta alanda Hüseyin ve Adem, olağanüstü mücadele ettiler ve arkadaşlarının açıklarını başarıyla kapattılar. İlerde ise Fatih ve Gökdeniz'i Allah nazardan saklasın. Bu iki oyuncu bordo-mavili takımın her şeyi. İmajları ve de karizmaları olmadığı için sadece emekleriyle mücadele ediyorlar ama ne yazık ki bu ülkede gerekli değeri ve ilgiyi görmüyorlar.
İkinci yarı 60. dakikada Beşiktaş'ın 10 kişi kalmasıyla birlikte Yattara oyuna girince Trabzonspor daha fazla rakibin üzerine gitti ve gol pozisyonları üretmeye başladı. Bu pozisyonlarda Fatih topu birinde direğe
çarptırırken, diğerini ise kaleci Ramazan güçlükle çıkardı.
Maçın hakemi ise inanılmaz kötü bir yönetim gösterdi. Öylesine ters kararlar verdi ki anlaşılır gibi değil. MHK eyyamcılıktan bir türlü vazgeçemeyen hakemleri zorluk derecesi yüksek maçlara nasıl veriyor?