Ekibiyle markalaşmış bir idol: Max Mara
İtalya'nın önemli markalarından olan Max Mara; koleksiyonlarını realistik, anlaşılır ve giyilebilir bir moda anlayışıyla hazırlıyor. Kollektif çalışmayı öne çıkaran markanın başarıları kişisel yeteneklere bağlı kalmamış.
Siz bu satırları okurken ben Paris'te olacağım. Oradan anlatılacak pek çok notla döneceğim. Ama bu hafta, Milano seyahati notlarım var daha... Milano, şehirdeki fuar ve 3 ayrı kongre nedeniyle çok kalabalıktı. İşim gereği son 10 yıldır, Paris'e gittiğim kadar sık olmasa da Milano'ya yılda bir-iki sefer giderim. Son ziyaretimde, 10 yıl önceki Milano sokaklarıyla bugünün nasıl farklı olduğu dikkatimi çekti. Eskiden, bir kafede oturup gelen geçeni seyretmek, şık insanları izlemek, keyifli vakit geçirmek mümkündü. Ama bugün Milano sokaklarında, turistler bir tarafa, İtalyanlar'ın gündelik yaşamlarında giyim konusundaki özenlerini yitirdiklerini gördüm. Belki de, Türkiye'de son yıllarda moda alanında kaydedilen ilerleme bana boyle hissettiriyor. Çünkü, bu gelişme, sokaktaki insana, mağaza vitrinlerine yansıyor; farklı birçok tarza ve markaya dönüşüyor. Ve artık yurtdışında gördüğüm birçok şey etkilemiyor, büyülemiyor beniÜlkemizin bu anlamda ne kadar yol kat ettiğini görmekten büyük keyif alıyorum.
GİYİLEBİLİR MODA ANLAYIŞI
İtalya, dünya modası adına önemli birçok markanın doğduğu ülke. Max Mara da, bunlardan biri. Markanın beni en çok etkileyen özelliği, realistik, anlaşılır ve giyilebilir bir moda anlayışıyla koleksiyonlarını hazırlaması. Üstelik, koleksiyonlarında kumaş ve dikiş kalitesinin yüksek adetlerde yapılan üretimlerinde de korunabilmesi etkileyici. Max Mara bu özelliklerinin yanı sıra dengeli bir fiyat politikasıyla müşterileriyle yıllara dayanan birliktelikler kuruyor.  Max Mara'nın markalaşması, 1951 yılında devetüyü bir manto ve kırmızı bir etek ceket takım ile olmuş. Ama aslında, Achille Maramotti'nin aldığı avukatlık eğitimine rağmen, aile mesleği olan terzilik tutkusundan vazgeçemeyişi ile başlıyor markanın öyküsü... Maramotti, modanın hala el emeği kıyafetler olarak görüldüğü bir dönemde hazır giyim fikrini ortaya atmış. Net kesimler ve özenli hatlarla, o dönemde moda olan parlak Fransız tarzından esinlenen modeller İtalyan zevkine göre yeniden yaratılmış. 1960'larda Londra yeni fikirlerin ve modanın başkenti haline gelmişti. Bu oluşumu ilk kavrayanlar arasındaymış Achille Maramotti. Kendi kişisel görünümlerini yaratmak isteyen genç kadınlar için düşünülen SPORTMAX koleksiyonu bu dönemde doğmuş. Max Mara bugün kalite, tarz ve bireyselliğe saygı esaslarının tüm ürünlerinde yansıtıldığı geniş bir koleksiyon yelpazesine sahip. Bir markanın çalışma felsefesi ve ekip ruhu her zaman çok önemlidir. Bu her zaman somut başarılara yansır. Max Mara da, her zaman işbirliği yapılan kişilerin, danışmanların isimlerini ön plana çıkarmak yerine kollektif çalışmayı öne çıkarmış. Böylelikle yaratcılıkları, başarıları kişisel yeteneklere bağlı kalmamış. Pek çok profesyonelin yer aldığı bir ekiple marka olma ve markayı yaşatma sürecine yayılmış. Şimdiye kadar Emmanuelle Kahn, Lagerfeld, Castelbajac, Dolce&Gabbana, Narciso Rodriguez gibi tasarımcılar, Max Mara kadınının şekillenmesine katkıda bulunmuşlar. Son dönemlerde ise birçok önemli  moda tasarım okulunda genç yetenekler Max Mara için çalışıyor.
RENKLER BRONZ, HAKİ VE YEŞİL
Max Mara 2004-2005 sonbahar-kış için "hanımefendi" tarzından yola çıkmış. Vücudu saran ya da tersine dökümlü, cesur takım, manto ve ceketlerin, aplikeli şifon bluzlar ve trikoların ön planda olduğu bir koleksiyon. Dokularda kaşmir, saf devetüyü, ipliklerle dokunmuş kumaşlar, yeni post ve gerçek deri detaylar var. Renklerde devetüyü, pas, bronz, turuncu, haki ve yeşil ön planda. Abiye olarak da kristal işlemeli jarse elbiseler düşünülmüş. Sportmax koleksiyonu ise, İngiliz country tarzını, folk-hippiyle; jakarlı trikoyu, kadifeyle; Doğu Avrupa gömleklerini, deri ve güderiyle; mini matruşka baskılarını, oyuncak ayıcık kumaşlarıyla ve kreponla karıştırıyor. Doğanın neredeyse tüm renklerinin hakim olduğu romantik bir koleksiyon Max Mara 2004 kışı... Bu arada Max Mara'nın kataloğuna bakarken kapaktaki mankeni görüp gülümsüyorum. Geçen ocak ayında Paris'deki defilemin kulisine götürüyor beni, birden o anki heyecanı tekrar yaşıyorum. Defilemde gelinliği taşıyan manken... Manken seçimlerinin son gününe kadar, gelen mankenler içinde gelinlik için bir türlü istediğim mankeni bulamamıştım ve artık ümidimi yitirmiştim. Bu manken o dakikalarda geldi ve birden 'işte bu' dedim; 'gelinliği giyecek mankenimiz'. Hayat ne garip ve ne kadar hızlı geçiyor. Her anınızın, hatırladığınızda keyifli anılar olması dileğiyle. İyi haftalar...
Dilek Hanif
|
