|
 |
 |
 |
|
| Oklavayla başladı
|
|
Süleyman-Zülfiye Taylan çifti Sivas'ın Hafik ilçesinin Alçıören köyünden işsizlik nedeniyle Ankara'nın gecekondu semti Mamak'a göç etmişlerdi. Süleyman Taylan özel bir şirkette iş buldu çalışmaya başladı. Nurcan Mamak Ortaokulu'na devam ediyordu. İlk günlerin sıkıntısı ile Zülfiye Hanım köyden getirdikleri unlarla ekmek pişiriyordu. Bir gün hamuru hazırladı, ateşi yaktı, ekmek tahtasını de ateşe yakın yere koydu. Hamuru açmak için oklavayı aradı bulamadı. Odadan bir ses geliyordu. Baktı ki Nurcan oklava ile halter çalışıyor. İşte olimpiyata giden yol oklavadan başlamıştı. Zülfiye Hanım "Sporu seviyordu. Kilosu küçük olduğu için fazla ağırlık kaldıramıyordu.Oklavayı alıp, aynanın karşısında hareketler yapardı. Bugünleri bize gösterdi. Ne kadar övünsem azdır"dedi. Nurcan dün (pazar) sabah kendisini telefonla aramış ve şunları söylemiş: "Müsabakalar öncesi sakattım. Acı çektim. Ancak acılarımı unuttum. Sizleri çok seviyorum. Türkiye'ye döndüğümde çok sevdiğim ayranlı çorbayı yapacağım. Patlıcanı sevmem ama babama da çok sevdiği türlüyü yapacağım."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
