Tanrı'nın Mekanı

Amerika'nın bilinmeyen yüzünde katı inançları olanlar yaşıyor

New York ve Washington arasında gidip gelirken bazen Amerika'nın büyük şehirler dışında kalan bölümlerini, yani ülkenin çoğunluğunu unutuyorum. Geçen hafta sonu hatırlama fırsatım oldu. Arkadaşım Zach'in daveti üzerine hocalık yaptığı St. Mary's Üniversitesi'nde bir panele davetliydim. Zach birkaç yıl önce üniversitenin 'demokrasi' kürsüsünün başkanlığını kabul etti. Maryland'deki bu ufak kasabaya yerleştiler. Washington'dan metroya atlayıp metronun son istasyonuna kadar gidiyorum. Zach beni arabayla istasyondan alıyor. Onların oturduğu kasabaya gelmek için iki saat daha yol gidiyoruz. Zach küçük oğlu Sammy'yi herkesin birbirini tanıdığı ufak bir kasabada yetiştirmenin güzelliğinden söz ediyor. Julia ise o kadar mutlu gözükmüyor. "Buranın güneyden farkı yok. Okul kasabası da olsa güneyde yaşıyoruz" diyor. Ne kadar dindar olduğunu Julia anlatıyor.

Yan komşuları ilk tanıştıklarında "Biz pazarları şu kilisede ibadet ederiz. Siz hangi kiliseye gideceğinize karar verdiniz mi?" diye merhaba demiş. Okul çevresi dışındaki insanların sürekli Tanrı'dan, kiliselerinden söz etmesi Julia'yı bunaltıyor. Kentteki sosyal yardım ya da siyasi partiler adına düzenlenen yemekli faaliyetler muhakkak duayla başlıyor. Zach okula yardım yapan önemli bir işadamıyla her öğle yemeği yiyişinde adam elleri kenetletip şükran duasıyla başlatıyormuş yemeğe. Sonunda Zach dayanamayıp "Sizi hayal kırıklığına uğratmak istemem ama ben Museviyim" demiş. Çevrede birkaç yüz bin Amish aile var.

17- 18'inci yüzyıldaymış gibi yaşayan koyu protestan bir tarikat. Çiftçilik ve zanaatla uğraşan aileler. Kadınlar uzun siyah kıyafet ve kep, erkekler ise uzun şapkalar kullanıyor. Gidecekleri yere at arabasıyla gidiyorlar. Elektrik kullanmadıkları için geceleri Amish evleri kapkaranlık. Bir tek mum ışığı görünüyor. Otobanda yolun kenarında tıngır mıngır at arabasını süren Amish'leri görüyoruz. İşte Amerika'nın diğer yüzü...