  |
|
İşte gül yüzlü bebelerin resmi..
 Olup biten ne varsa, o kadar habersizdiler ki... Kampın içinde bir çocuk yuvası; anneleri ya da babaları, kayıp ya da terk-i diyar eylemişler... BM ve Unicef fonlarından destek alınıyor yuvaya ve yüzlerce çocuk, "gül yüz"lerini kaybetmeden büyümeye çalışıyor.... "Yuva"dan adımımızı atar atmaz boynumuza sarıldılar bir bir...
Boyunlarımıza birer armağan uzattılar... Rengarenk bir barış güvercini kazınmış bir "Palestine" kefiyesi... Çocukla çocuk olduk, oyun salonlarına uzandık, gülümsedik, ağladık, kimi arkadaşlarımız dayanamadı, gözyaşlarını bir köşe dibine akıtıp, yeniden aramıza katıldı.. Bir arkadaşımız, bir büyük ozandan bir şiir hatırlattı tam oracıkta; Şimdi kaç milyon insan ölür yeryüzünde, doğar kaç milyon... Kaçı yaşadım diyebilirdi.. Kaçı yaşadım diyebilecek.. Kaç günde üç öğün yemek yiyebilirdi, kaçı yiyebilecek... Hemen yakınlarda bir ağaca uzandı bir arkadaşın eli, bir tutam dal kopardı, kalbine aldı, yol arkadaşı yaptı.. Kurusa da arkadaşlığını hâlâ sürdürüyor!!
|
