  |
|
Çirkinlik nihayet sona erdi
 Küme düşme mücadelesi, son haftalarda ne yazık ki, futbol dışı çirkinliklere sahne oldu. Hatır gönül ilişkileri gündeme geldi. Mutlak kazanması gereken evsahipleri, rakiplerinin maçı bırakmaları için tacizler yaptı. Sözlü, fiili saldırılar karşısında can derdine düşüp, sahadan yenik ayrılmayı kabul etmek çağdışı olaylardı. Neyse ki lig bitti, bu çirkinlikleri görmekten, duymaktan hiç olmazsa bugün için kurtulduk.
Bursaspor son haftalarda üst üste galibiyetler almasına rağmen tarihinde ilk defa küme düştü. Şehrin potansiyeli büyük. Seyirci futbola tutkun. Kadro da en kötü şartlarda orta sıralar için yeterliydi. Ama Hagi dönemi tam bir hayal kırıklığıydı. Ardından göreve deneyimli, işi bilen teknik direktör Ümit Kayıhan geldi. Onun başarısızlığı benim için tahmin edemeyeceğim olaydı. Nejat Biyediç'in kısa dönemdeki başarısı ise takımı kurtarmaya yetmedi.
Son anda ligde kalmayı başaran İstanbulspor'u yürekten kutluyorum. Parasız, pulsuz, yalnızlık içinde onur mücadelesi verdiler. Maddi sıkıntıdan Petkov ve Mehmet Yozgatlı gibi kozlarını sezon ortasında kaybettiler. İkinci yarının büyük bölümünde Saffet sakattı. Önemli hücum silahı Balili de sakatlık problemlerinden çok az sahne aldı. 13-14 kişiyle savaştılar. Seyirci olmadığından her maçı deplasmanda oynadılar. Hakem dezavantajları oldu ama avantajları olmadı. Ve bu şartlarda zoru başardılar.
Son notum da Mehmet Birinci için... Bence bu sezonun en başarılı teknik direktörü.
A.Sebatspor'un kadrosu Süper Lig için çok yetersizdi. Sezon başında aldığı sonuçlarla hemen puan cetvelinin en altına demir attılar. Herkesin ortak görüşü, ligi uzak ara sonuncu bitirecekleriydi. Ama Mehmet Birinci, yönetimden saha içine indi. Teknik patron oldu ve bir mucizeye imza attı. Kendisini kutlarım.
|
