|
 |
 |
 |
Bir erkeğin anne olarak günlüğü
Dünyanın en çok okunan dergilerinden birinde yazarlık yaparken anneliğin nasıl bir şey olduğunu anlamak için eşiyle rollerini değişen Austin Murphy, altı ay boyunca sürdürdüğü bu deneyimi bir kitapta topladı
Artık evdeki işleri yapmaktan gocunmayan, çocuklarıyla en az eşi kadar yakından ilgilenen ve bundan yakınmayan erkeklerin sayısı gittikçe çoğalıyor. Bunlardan biri de Sports Illustrated'in ünlü yazarlarından Austin Murphy. Murphy, böyle bir deneyimden sonra tuttuğu günlüğü de yakın bir zamanda yayınladı. 43 yaşındaki Austin Murphy, eşiyle evdeki rolleri değiştirmeye karar verdiğinde 19 yıllık Sports Illustrated yazarıydı. Murphy, California Marin County'deki evlerinde ailesiyle daha fazla zaman geçirmeye karar verdi.
Böylece freelance yazarlık yapan 41 yaşındaki eşi Laura Hilgers, işine daha fazla zaman ayırabilecek, o da ev işleri ve çocuklarıyla yakından ilgilenebilecek ve farklı deneyimler kazanacaktı. Murphy, 3 Şubat-3 Ağustos 2003 tarihleri arasında kalan zamanı çocukları ve eşiyle geçirdi. Bu zaman zarfında tuttuğu günlüğü de "How Tough Could It Be?" (Ne kadar zor olabilir ki) adlı kitapta yayınladı. Daha ilk sayfalarda da güçlüklerden yakınıyordu:
"Sports Illustrated'daki işim gerçekten çok hoştu. Çocuklarımın yaşlarının yarısı kadarını yollarda iş gezilerinde geçirdim. Willa şu an 8 yaşında ve farklı şeyler okumaktan çok zevk alıyor. Devin ise 6 yaşında ve burnunu karıştırmaktan bir türlü vazgeçemedi. Her ikisiyle geçirdiğim süre boyunca ne kadar farklı kişilikleri olduğunu ve sürekli nasıl çatıştıklarını izledim".
EVDE ÇOCUKLARLA
Yarım yıl kadar bir zamanı çalışmadan geçirecek olan Murphy, eşinin ev ve çocuklar yüzünden bir türlü gerçekleştiremediği işlerini kolaylıkla yapabilmesi için bu süreyi çocuklarıyla evde geçirmeye karar verir. Ancak ne yemek pişirmeyi ne de günlük ev işleri konusunda nasıl bir yol izlemesi gerektiğini bilmediğini söyleyen Murphy, tüm bunlarla nasıl başa çıktığını da dakikası dakikasına anlatıyor:
"4.34: Ben mutfakta tavuk ile savaşırken, Devin bana bir parça çikolata yiyip yiyemeyeceğini sordu. Bunu sorması ile çikolatayı ağzına atması bir oldu. Sanırım yemeğe kadar karnının doyurmuş olacak.
4:44: Ben rostoyu yaparken, açlıktan kıvranan Devin, her iki dakikada bir mutfağa giriyordu. Devin'in yapmaması gerekenleri hafif argo ağızla ifade edince çok kızdı ve beni annesine şikayet etmekle tehdit etti..
5:39: Laura, spor  salonundan geldi. Yaklaşık bir saattir etrafta koşuşturup durduğumu ancak çocukların karnını doyuracak hiçbir şey yapamadığımı söyledi.
6:33: Fırının yemeğin piştiğini belirten sinyali nihayet çaldı. Tavuk gerçekten mükemmel görünüyordu. Ancak patatesler için aynı şeyleri söylemek mümkün değildi. Ancak Laura bana endişelenmemem gerektiğini çünkü bunun da bir çaresi olduğunu söyledi ve patatesleri bir poşete koyarak yeniden fırınladı. Başımın ciddi bir belada olduğunu düşünmeye başladım. Acaba ev işlerini ve çocukların bakımını yüklenmekle iyi mi ettim diye kendime sormaya başladım. Ev işlerini devralalı sadece 36 saat geçmişti ve tüm dinamikler yer değiştirmişti. Laura banyo ve yatak zamanının geldiğini anons etti. O an gün bittiği için kendimi çok mutlu hissettim." Murphy daha sonraki günlerde de bu zahmetli işteki maceralarını kaydetmeyi sürdürdü: "Laura, birkaç gün sonra bir iş gezisine çıktı.
Laura ile bu süre zarfında sık sık telefonlaştık. Bunlardan birinde Laura çocuklarla da konuşmak istedi. Telefon elimde salona gittiğimde çizgi filmin sesi o kadar yüksekti ki Laura, televizyonun açık olduğunu anladı. Oysa hafta arasında televizyon seyretme yasağı vardı ve benim bu konuda disiplinsiz davrandığımı düşünecekti. Bu arada Devin 'Baba bırak da Harry Potter'ı seyredeyim' diye bağırdı. Bense hem Laura'yla konuşuyor hem de çocuklara işaret parmağıyla susmalarını işareti ediyordum. O kadar zor bir durumdaydım ki, bunun yerine o an Sports Illustrated için sonsuz sayıda başlık ve spot yazmayı tercih ederdim. Pek çok aksilik birbirini izlemişti. Sonra kendimi akşam çocuklar yattıktan sonra saat 9'da çamaşır makinesinin önünde yorgunluktan yere çökmüş buldum.
Oysa, Laura'nın yaptığı günlük rutin işlerin dışında farklı bir şey yapmamıştım. Murphy, yaklaşık altı ay süren bu serüveni son günlerine doğru daha kolay karşıladığını söylüyor. Şubat ayında başlayıp Ağustos ayında bıraktığı işi ile ilgili son yorumları yaparken biraz hüzünlü: "Artık kendi işimi yapıyorum. Sports Illustrated'daki işime yeniden eski yoğunlukta geri döndüm. Ve altı ay boyunca çektiğim tüm fotoğraflara teker teker bakıyorum yüzümde bir gülümsemeyle..."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
