|
Dünyanın en şanslı çocukları
Kim onlar biliyor musunuz? Aileleri tarafından hayvan sevgisiyle büyütülenler. O çocukların sıkı dostları var
 Sıkı dostlar. Kitabın adı bu. Kapağına bakar bakmaz vuruldum. Üç hafta önce Washington'da bir kitapçıda gördüm bu ikiliyi. Sayfaları merakla çevirmeye başladım. Fotoğraflar birbirinden güzel. Rafların arasında yere oturdum teker teker inceledim. İddia ediyorum "Sıkı Dostlar"a ses çıkarmadan bakmak mümkün değil. Türkçe bile olsa çıkardığım canımlı tatlımlı, ay ne şirin şeyli sesler etrafın ilgisini çekmiş olacak ki bir anda yerde dört kişi oluverdik. Her şey paylaşılınca güzel inanın, paylaştığınız kişileri hiç tanımasanız bile... Sonradan isminin Michael olduğunu öğrendiğim genç adamın 3 yaşında bir oğlu varmış. "İşte" diye gösterdi "Hani şu tavşana benzeyen var ya, onun aynısı. Sizinki hangisi gösterin bakalım." Kısa bir sessizlik oldu. Üç kadın iç geçirerek baktık tavşan dişliye. Nihayet içimizden biri "Benimki şu işte" dedi, sayfaları çevirerek. "Hani şu uyuyan kedi var ya o işte." Gülüştük. "Sıkı Dostlar" kitabının yazarı aslında eski bir manken. Vicky Ceelen podyumlarda yürürken bir gün kendi deyimiyle öteki tarafı fark ediyor, yani üzerine çevrilmiş onlarca kamerayı. "Öteki göz olmalıyım" diyen Ceelen 1980 yılında mankenliği bırakıp Pin-up Studio'larında fotoğrafçı asistanı olarak işe başlamış. Yeni işinde öylesine başarılı olmuş ki Amerika'nın önde gelen, Vogue, Elle, GQ, Charles of the Ritz gibi dergilerin aranılan ismi olmuş. "Sıkı Dostlar"ın orjinali "Close Friends". Yakın arkadaş olarak da çevrilebilir ama ne bileyim, hayvanlarla, çocuklar deyince sıkı dostlar daha iyi gibi geldi, (Belki de Friends dizisinden etkilendim.) Kitap Ceelen'in ilk kitabı. Nereden mi aklına gelmiş bebek hayvanlarla, bebekleri karşılaştırmak? "Hayvanlar, insanlar diye ayırmanın çok yanlış olduğunu gördüm kitabı bitirdiğimde. Hepsi canlıların yavruları. Öylesine birbirlerine benziyor, öylesine aynılar ki bazen ayırt etmekte zorlanıyorsunuz. Bir köpek yavrusunun meme emişi, bir yavru filin bacaklarındaki boğumlar, küçük bir kedinin anne karnındaki gibi uyuyuşu hep insan bebekleriyle aynı. Bunu görüntülemeye çalıştım."
***
Bu sefer evimdeyim. Bir taraftan resimlere bakıp gülümsüyorum, bir taraftan bu yazıyı yazıyorum. Sabah saatin altı buçuğu. Uyku tutmadı bir türlü. Dışarıda müthiş güzel bir hava var. "Hadi çıkalım bahçeye" diye benim sıkı dostlara sesleniyorum. Tık yok! İki köpek de horul horul uyuyorlar. Bir tanesi ayıp olmasın diye gözünün birini açıp bana bakıyor. "İyi de annecim erken be ya!" Vicky Ceelen ile bir gün bir araya gelirsem canlı yavrularını birbirlerinden ayıran en önemli farkı söyleyeceğim. Horultu. Yani daha bir yaşına bile basmamış iki küçücük köpekten çıkan ses yetişkin bir ayının çıkardığı sese eşit olabilir mi? Olabilir. Örnek a ve örnek b evimde yaşıyorlar. Sorarım Vicky Ceelen, hangi insan bebeği böyle horlar? Uyku huzur demektir hem bebekler hem de ebeveynler için... Yukardan gürültüler duyuyorum. Üst kat komşularımızın minik ikizleri, tabii ki uyumamışlar, anneleriyle birlikte bahçeye iniyorlar. Peki o horul horul uyuyan bizim dostlara ne oluyor? Adeta çıldırıyorlar ikizleri görünce. Uyku muyku kalmamış, evin yaramaz çocukları misali hoplayıp zıplayıp söyleniyorlar hadi bizi de bırak diye, biri çorabımı çekiştiriyor, biri yalandan hırlıyor. "Ee hadi ama anne, üst kattaki arkadaşlar çıktı bile bahçeye..."
BÜTÜN YAKIN DOSTLARA
Herkesin yakın bir dostu olmalı diyor yazar, herhangi bir canlıdan. Ördek, yılan, maymun... Hem de bu dostluk küçük yaşta başlamalı, aileler başlatmalı.
|
