SABAH - 06/04/2004 - 30 yıldır dinmeyen hasret

Şu an 6 Nisan 2004 - Salı tarihli sabah.com.tr'yi okumaktasınız.
Bugüne ait sabah.com.tr içeriği için tıklayın »

	Yazarlar

	Günün İçinden

	Ekonomi

	Gündem

	Siyaset

	Dünya

	Spor

	Hava Durumu

	Sarı Sayfalar

	Ana Sayfa

	» Günaydın

	Televizyon

	Astroloji

	Magazin

	Sağlık

	Cumartesi

	Aktüel Pazar

	Teknoloji

	Otomobil

	Sinema

	Hobi

	Çizerler

Google Arama

30 yıldır dinmeyen hasret

Sevinç Ekiz, 30 yıl önce Paris semalarında infilak eden THY uçağında bulunan kızını kaybetti. Her yıl mezarını ziyaret etti. Hasretini bir türlü dindiremeyen Ekiz, "THY bir kere bile mezara çiçek koymadı" dedi.

Tam 30 yıl önce bir bahar sabahı Sevinç Ekiz ve kızı Gülay Sönmez sevinçli bir telaş yaşıyordu. Kabin amiri olan 21 yaşındaki Gülay'ın ilk seferiydi. Sevinç Hanım erkenden kalkıp, biricik kızının kahvaltısını hazırladı. Üniformasının kopan düğmesini dikti. Yolculuk saati yaklaşmıştı. Gülay, "Hadi anneciğim uğur öpücüğümü ver de gideyim" diyerek annesiyle vedalaştı. Öğle saatleriydi. Televizyonda bir anons: "THY DC-10 tipi Ankara uçağı Londra'ya gitmek üzere Paris'in Orly Havalimanı'ndan kalktıktan 10 dakika sonra infilak etti. 47'si Türk, 349 yolcunun parçaları Ermenonville Ormanı'na dağıldı." Gülay'ın uçağıydı bu. Çok geçmeden THY Sevinç Hanım'a "Kızınız yaşıyor" mesajını ulaştırdı. Ancak Sevinç Hanım, Paris'e gittiğinde kızının öldüğünü öğrendi. "Kızımın resmini alarak gittim. Tek parça halinde beden olmadığını söylediler. Morga giremedim. Çıkanların yüzlerindeki ifadeyi ve ağlayışlarını unutamam. Sonra öğrendiğime göre ceset parçalarını kürekle toplamışlar" diyen Sevinç Hanım, kazada hayatını kaybedenlerin büyük bir törenle Simtia Mezarlığı'na defnedildiğini ve Ermenonville Ormanı'nda bir anıt yapıldığını söylüyor:

SENEYE GİDECEĞİM
"Her yıl kızımdan aldığım aylık 350 milyon lira ile mezarına gidiyordum. Sanki havalimanında beni karşılayacakmış hissine kapılıyordum. İki yıldır felç ve maddi olanaksızlıklar nedeniyle gidemiyorum." Şu anda Şefkat Huzurevi'nde kalan Sevinç Hanım, her yıl Paris'te hayatını kaybeden İngiliz ve Japon yakınlarının büyük bir anma töreni düzenlediklerini belirtiyor: "Aralarında tek Türk benim. Bugüne dek THY, mezarlığa bir buket çiçek bile koymadı. Para biriktiriyorum. Seneye kızımın yanındayım. "

Pınar ŞENGÜL