|
 |
 |
 |
 |
|
Ben evliliği hiç beceremedim
* Yorulduğunuz anlar olmuyor mu?
Hayır, ben yorulmuyorum. Verdiğiniz sürece enerji alırsınız. Ben insanlar için, kendim için bir şeyler yaptığım sürece mutlu oluyorum. Hiç üşenmem; haftada üç kez İstanbul dışına gidip geldiğim oluyor. Aynaya baktığımda hiç yaşlandığımı hissetmiyorum. Menapoza girer değil mi kadınlar, sıkılırlar, kızarırlar... Ben de girdim herhalde ama bunların hiçbirini yaşamadım. Bunu düşünmeye vaktim yok çünkü bir saat sonra nerede olacağımın peşindeyim ben.
* Evliliği yürütemedim dediniz. Peki iyi bir anne olabildiniz mi sizce?
İki kez evlendim ama başaramadım. Ama çocuklarıma soruyorum, onlar hallerinden memnunlar. Sanırım fena bir anne olmadım. Onlara her zaman çok güzel yemekler yapamadım belki ama hep bir şey pişirdim. Üniversiteye giderlerken anarşi dönemiydi ve en az 6 erkek arkadaşları daha kalırdı bizim evde. Ben hepsinin çorabını, donunu yıkamışımdır. Ortaya koca bir makarna yapıp, beraber karnımızı doyurmuşuzdur. Böyle şeylerden hiç yılmam.
* Bir hayat arkadaşınız olsun ister miydiniz şimdi?
Aşk anlamında soruyorsanız, onun eksikliğini hiç hissetmedim. Ama zaman zaman suçluluk hissettim, acaba yanlış mı yaptım diye. Çocuklarımın babasız büyümesine neden olduğumu düşündüm. Bu bana etraftan da çok söylendi. Ama filancanın karısı olarak yaşasam, herhalde bu kadar iş üretemez, bu kadar çocuk için bir şeyler yapamazdım.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
