Gelecek peşinizde

Lise son sınıftayken hangi mesleğe istidadımız var, hangi işi yaparsak mutlu oluruz, diye bir teste tabi tutmuşlardı.
Elli soruluk bir testti ve kişiliğimiz, hayata bakışımız, neleri sevip sevmediğimiz üzerine yoğunlaşmış, bilimsel tabanı olan bir çalışmaydı.
Tüm öğrenciler ciddiye aldı. Hatta ana babalarımız bile bu işi çok ciddiye aldılar.
İki günde bir "sonuçlar geldi mi" tacizine maruz kalıyorduk.
Amerika'da da uygulanan bir çalışma olduğu söylenmişti bizlere. Zaten cevaplarımız Amerika'daki bir üniversiteye gönderilmiş orada değerlendirilmiş, sonuçları da iki ay sonra gelmişti.
Mühendis, mimar, eczacı, doktor, müzisyen, işletmeci... Arkadaşlara güzel meslekler çıkmıştı.
En ciddi şoku ben yaşadım. Benim için uygun gözüken, mutlu olacağım meslek uzun yol TIR şoförlüğüydü. Bilim bunu emretmişti.
Ben anama babama bunu nasıl söylerim.
Arkadaşlarıma nasıl söylerim.
Utanılacak bir şey değil ama o yaşlarda bunu soğukkanlılıkla karşılamak pek olası değil.
Her şey düzelir!
Ve ÖSYM'nin ördüğü ağlarda bendeniz iktisat bilimine takıldı.
Okuduğundan bir şey anladın mı diye soracak olursanız cevabım "pek olmadı" olur.
Zararın neresinden dönersen kar!
Onun için bu aralar "zamanında pek anlayamadığım" iktisat bilimine verdim kendimi.
Iskaladıklarımı, anlamadığım halde anlarmış gibi yaptıklarımı gözden geçiriyorum.
Şelale Kadak'ın masasından hacıladığım bir kitap bendenizi fevkalade heyecanlandırdı.
Kitabın adı Gelecek Peşinizde. Juan Enriquez yazmış. Eczacıbaşı yayınlarından. Ekonominin temel yasalarının değiştiğini iddia ediyor kitap.
Eski ekonomide milyar dolarlık bir servet yaratmak için onlarca yıl çalışmak, güçlü bir ülke bünyesini üretmek binlerce işçi ve dağıtım ağı gerekirken, bu gün sağlam bir fikri, birkaç arkadaşı ve biraz şansı olan vahşi paralar kazanabilir, diyor Enriquez.
1999 yılında üniversiteden atılan 18 yaşındaki bir ergen bilgisayarıyla takılırken müzik parçalarını Indra Gandi yapabilmek için bir program yazar ve 38 milyon insan bu programdan faydalanır. Dünyanın en büyük medya grupları Napstar'a ortak olma yarışına girer.
Ekonomik gelişimin lokomotifi artık bilgi ve bilginin paylaşımı.
Yani dünyanın en büyük fındık üreticisi olmak hiçbir şey ifade etmiyor. Dünyanın en büyük petrol rezervlerine sahip olmak da.
Çünkü aynı geliri elde etmek için giderek daha çok üretmek zorundasınız. Nüfus arttıkça yoksullaşma kaçınılmaz.
Ve bu yoksullaşma git gide hızlanıyor. Çünkü çarklar çok daha hızlı dönüyor.
Cennet vatan adına korkuya kapıldım kitabı okurken. Çünkü anlatılan üretim biçimlerinin çok ama çok uzağındayız. Hala geçen yüzyılın ortalarındaki klasik ekonomik enstrümanlarla cılız gelirimizi artırmaya çalışıyoruz. Oysa elin bebeleri Türkiye'nin ürettiği kadar üretiyor neredeyse. Kitap çok sağlam bir şamar etkisi yapıyor. Gerçekler çok ama çok acı. Kitabı mutlaka edinin ve panikleyin biraz.
Ben de çalışmalarımı devam ettirip bu gidişata bi dur diyecek bilgiyi edineyim.
Beceremezsem TIR şoförlüğü cepte zaten.