Dünkü gün Dünya Kadınlar Günü'ydü..
Sanırım bir hafta süreyle çeşitli etkinlikler yapacak kadınlar.. Dinci partilerin sözcülerinin ağzıyla "Hayırlara vesile olur inşallah.." Kimbilir yine nağmeler dinleyeceğiniz, ne şarkılar, ne gazeller..
Benim, bu dünya kadınlar gününde bir dolu kadın gözlerimin önümde resmi geçit yapar. Ama bir tanesi var ki onu hiç unutmam.. Sivas Mahpushanesinde tanıdığım yiğit bir avrattı.. Bir tabur erkeğe değişmeyeceğim.. Kadınlar günü onun gibilere helal kere, helal olsun..
İsmi Ayşe Kaya idi.. Ve Ayşe Kaya, karnında altı aylık kıpır yavrusuyla Dereli'nin çarşısında yakaladı Kocagözler'in Ahmet'i..
Kan davası sırası Karagözler'de.. Oralarda bütün herkesler bilir ki, uzun zamana kalmaz Kocagözler'in Ahmet, Hasan'ı vuracak.. Ayşe'nin kocası Hasan'ı.. Mümkünatı yok bu böyle olacak.. Yazgı böyle yazılmış.. Töre bunu söylüyor.. Değiştirmek, tövbe tövbe, Tanrı'nın bile elinde değil.. Ahmet Hasan'ı bitirecek..
Ayşe, o zamanlar ya 20 ya da 21 yaşlarında.. İki çocuk ellerinde bir çocuk karnında.. Geceleri uyku girmez gözüne.. Rüyalarında hep kocasını görür, kan revan içinde yerlere serilmiş.. Bağır çağıra uyanır..
Kocası Hasan'ın durumları ise berbat ötesi.. Onda da uyku durak arama.. Hep ölüm korkusu.. Kahvede bile sırtını duvara vererek oturmada.. Yemeden içmeden tekmil kesilmiş.. Çalışmak desen hak getire.. Ölüm korkusu kişide çalışmak için güç mü bırakır? Erkeklik bile yitmiş gitmiş..
Ayşe, elinden geleni yapmakta, gece gündüz beddua etmekte Kocagözler'e.. Kocagözler'in Ahmet'e.. Birkaç kez haber de iletir:
-İşittim ki kocamı vuracakmış.. Yapmasın, etmesin, yeter bu kan davası" diye..
Kocagözler'in Ahmet'i kulak bile asmaz.. Sadece:
-Ne zamandan beri göbeğinden işiyenler erkek işine karışmakta? Bi lafı varsa kocası konuşsun.. O pezevenk çaresiz kalmışsa, bizim üstümüze karı değil erkek salsın..
Ayşe Kaypa, karnında altı aylık kıpır yavrusu, Dereli'nin Çarşısı'nda yakaladı Kocagözler'in Ahmet'i.. İki siyah browning tabanca çarşafının altındaki ellerinde.. Silahların kabzaları soğuk mu soğuk.. Dişlerini sıkmasa, silahları bıracak ellerinden.. Koşa koşa dönecek evine, ya da sığınacağı ber yerlere..
Kocagözler'in Ahmet, on metre yakına gelinceye değin bekledi çarşının orta yerinde.. Oyalandı.. Etraf kalabalık mı kalabalık.. Hava güzel mi güzel.. Ellerinde browningler, soğuk mu soğuk..
Kocagözler'in Ahmet'te bir neşe, bir neşe.. Çevresinde yürüyenlere gülerek bir şey anlatmakta..
O an geldi ya o an.. Her şey bitti Ayşe Kaya'da.. Ne karnındaki çocuk kıpırdadı, ne tabancalar ellerini üşüttü.. Dünya karardı gözlerinde.. Kocagözler'in Ahmet iki adım ötesinde.. Çıkartıverdi tabancalı ellerini çarşafının altından.. Sonra, "Ülen Kocagözler'in Ahmet.!" diye seslendi kendisininkine benzemez bir sesle: "Ülen Kocagözler'in Ahmet.."
Ahmet dönüp de elindeki makineleriyle Ayşe Kaya'yı görünce, öyle dondu kaldı.. Yüzündeki gülüş dondu kaldı.. Heykel gibi kaldı temsil..
-Ülen Kocagözler'in Ahmet.! Sana haber saldım bırak git diye.. Dinlemedin.. Bak şimdi göbekten işemek nasıl nasıl oluyor göreceksin.. Tekbir getir ** gidiyorsun.. Sıra sizde idi ama şaştı.. Allah'ı bir işleri işte.. Hadi uğurlar ola.!
Sonra sol elindeki tabancanın tetiğine dokundu.. İğne düştü ama ateş almadı.. Kocagözler'in Ahmet birden sıyrıldı donukluğundan.. Bir yılan hızıyla en yakınındaki bir dükkandan dalıverdi içeriye.. Ayşe Kaya'da işin peşini bırakmak yok, o da peşinden dükkana..
Gerisini Ayşe Kaya anlatmıştı: "Debelenip duruyordu dükkanın içinde.. Herkesler kaçıştı.. Debelenip duruyordu gavat.! Kapıyı açtım çıksın diye.. ** hamle ittiğinde öbür silahı ateşledim.. Kurşunu yedi, kapının önüne çöktü.. Gittim yanına, 'Yeter artık sıkma vuruldum' dedi.. Ayağımla başına vurup sırt üstü çevirdim.. İki tane daha sıktım başına.."
Ayşe Kaya'ya 18 yıl verdiler.. O zamanlar karnında kıpır kıpır olan çocuk cezaevinde doğdu.. Büyüdü.. Ayşe Kaya anlatırken hep güldü.. Kocasının gurbete çıkıp, orada yeniden evlendiğini duyduğunda da güldüğünü söyledi **.. Ben gördüğümde 8 yıldır içerdeydi.. Ama saçları beyaza durmuştu.. Basbayağı beyaza..
Dün "Kadınlar Günü" idi.. Bir haftalık bir süreç.. Gece bir ara BBG'ye takıldım (Biri Bizi Gözetliyor) programına.. Oradaki kadınları kızları izledim.. Birisi var ki kendi dudaklarını yiyen, nöbetçi savaşçı.. Serbest bırak, Üçüncü Dünya Savaşı çıkartsın.. Dedikodu kumkuması bazı diğerleri.. Delikanlı havasında dolanıp duran Taşlıtarla feylosofları.. Kırkpınar cazgırlarına beş basacak cinsinden.. Hele hele BBG'nin taksilerine dedikodu yapmak için koşuşturan kalyon küfeli bir takım avratlar..
Her fırsatta kendi kendilerine methiyeler düzen bir yığın..Ve şımarıklık..
Hiç eline bir kitap alıp okuyanını gördünüz mü? Hep hır, hep gür..
Bir de Coşkun abi.. Sabah kültür fizik, yer silme, bulaşık yıkama, kedinin kıçını yıkama ve ardından bütün gün uyuklama ve baygınlık halleri.. Yafu Coşkun abi, senin de, benim de hac mevsimimiz geldi.. Orada işin ne? Hayret bir şeyler..
Yarın ki gün, yine Kadınlar Günü dolayısıyla bir kadın öyküsü anlatacağım..
DİPNOT: Yukarıda yazdığım öykü, "Mahpus" ismiyle film oldu.. Başrollerde Türkan Şoray ve Hakan Balamir oynadı.. Şimdilerde sık sık ekranlarda.. Perşembe gecesi STV'de idi..Türkan Şoray' ya altın portakal, ya da altın koza kazandı.. Yazar olarak ben ise 500 lira aldım.. Bilgilerinize sunarım..
İletişim faks: (0212) 281 58 40
