Erman Toroğlu'nun hakem ağırlıklı maç yorumlarını zaten biliyorsunuz. "Fenomeni" yaratan onlar değil. Toroğlu iki çok farklı alanda daha karşımıza çıktı son zamanlarda: Yıllarca kabzımallık yaptığı için meyve-sebze piyasası... Fahri trafik müfettişi olduğu için de sürücüler hakkında konuştu. Bu son iki konuşması da "olay" oldu.
Erman Toroğlu'nu sevmeyen birçok kişi olduğunu biliyorum. Dobra, sert, köşeli, hergele, külhanbeyi tarzı konuşması birçoklarına itici geliyor. Eğer "üslup kişiliğin aynasıdır" diyorsanız... Tamam, doğrudur ama bir noktaya dikkatinizi çekmek isterim: Üslup kişiliği yansıtır ama fikirleri yansıtmaz.
Yazıya devam etmeden önce bir not daha düşmek isterim: Toroğlu ile aynı gazetede çalışıyoruz. Ancak bugüne kadar onunla bir kere bile konuşmadım. Tanışmadık çünkü. Az sonra söyleyeceklerimi okurken, bu noktayı göz önünde bulunduracağınızı umarım...
Evet, Erman Toroğlu'nun üslubu birçok kişiye itici geliyor. Onu dinlemeye tahammül edemeyenler bile var. Üslup duygulara hitap ettiği için ona kulak veren kesimleri de belirliyor ister istemez. Yani "taraftarları" şekillendiriyor.
Halbuki Toroğlu'nun bir de fikirleri var. Eğer üslubundaki sertliği bir yana koyarsanız... Ortaya bambaşka bir tablo çıkıyor. Yani bir an için üslubu unutun... Şekli unutun... İçeriğe kulak verin...
İşte bu durumda gayet tutarlı, ayrıntılarla bütünü aynı potada eritebilen, mantıklı, günlük yaşamdaki davranışla kurallara göre hareket etmeyi birbiriyle gayet makul biçimde kıyaslayan bir fikir akışıyla karşılaşıyoruz. Hata yapmıyor mu? Elbette yapıyor... Tutarsızlığı hiç mi yok? Elbette var... Ancak ondaki tutarsızlık ve hata sayısı diğer birçok yorumcudan çok daha az...
Toroğlu'nun, HaberTürk TV'de sebze-meyve sektörü hakkında konuşmalarını izlediniz mi? İyi domates nasıl olur?.. Kaliteli pırasa nasıl seçilir?.. Limonun üretim süreci nasıldır?.. Salata neden bugünlerde pahalı?.. Kiraz alırken nelere dikkat etmeli?.. Özellikle ev kadınlarının zihnini kurcalayan bu ve benzeri sorulara son derece net, işe yarar, kullanışlı cevaplar verdi Toroğlu. O nedenle de bu programdan sonra birçok gazete onun söylediklerine geniş yer ayırdı. Çünkü söylediklerdi apaçık yararlıydı!
Son çıkışını ise fahri trafik müfettişliği hakkında yaptı: Sarı ışığın çok kısa yandığından... Bu yüzden de bazı arabaların kırmızı ışıkta geçmek zorunda kaldığından söz etti...
Vay sen misin bunları söyleyen. Hemen bir profesör ile bir avukat olaya el attı. "Efendim sarı ışık kırmızının habercisidir, frene basmanız gerekir" dediler özetle. İyi dediler de, yanlış dediler.
Çünkü her otomobil kullanan bilir ki şehir içinde hız limiti 50 km.'dir. Eğer sarı ışık kısa yanarsa ve siz de trafik lambasına çok yakınsanız, duramazsınız. Durursanız kaza olur. Devam ederseniz, bu kez de kırmızıda geçmiş olursunuz.
Yıllardır otomobil kullanırım. Işığın süresini belirten saniye göstergeleri konulana dek (o da her yerde yok) defalarca, hem de hiç istememe karşın, kırmızı ışıkta geçmek zorunda kaldım. Benim gibi birçok arkadaşım aynı sorundan yakındı yıllarca. Saniye göstergeleri olan kavşak ve geçitlerde ise bu sorun kalmadı.
Dikkat ederseniz, Toroğlu burada, "Kuralara aykırı hareket edelim" demiyor. "Kırmızı ışıkta geçin" demiyor. Sarı ışık süresinin yanlış ayarlandığını, bir iki saniye daha uzun yanması gerektiğini söylüyor. Dediği şu: Günlük yaşam pratiği ile kuralların paralel olması şarttır. Aksi halde kazaları önleyeceğim derken ya daha fazla kaza olmasına yol açarsın, ya da hayatın içine edersin.
Ben Toroğlu'nun konuşmalarından çok yararlanıyorum. Bunu yaparken de üslubuna kulağımı tıkıyorum. Eğer siz de onu sevmeyenler grubundansanız; bir de böyle deneyin, ondan sonra kesin kararınızı verin.
