Kadından alınan kalp erkeği kurtarıyor

Araştırmalar kadından nakledilen kalbin yeni vücuda daha hızlı uyum sağladığını gösterdi. Sürecin tersine işleyip işlemediği araştırılıyor...
Amerikalı doktorlar tarafından yapılan bir araştırma organ nakli, kalp krizi ve kalp hastalıkları tedavisinde önemli bir gelişme sağladı. Kadın vericiden alınarak erkek bir hastaya nakledilen kalp, yeni vücudunda kısa sürede kendisini onarmaya başlıyor. New York Tıp Fakültesi Kardiyoloji Araştırma Enstitüsü Başkanı Dr. Piero Anversa tarafından yapılan araştırmaya göre erkek hastanın hücreleri, kadından nakledilen bu yeni kalbe doğru 'göç etmeye' başlıyor. Doktorların "göçmen hücreler" diye adlandırdığı bu hücreler, nakledilen kalpte onarıma başlıyor. Göçmen hücreler kati bir fonksiyonu olmayan ve bulunduğu organın özelliklerini alan kök hücrelerin niteliklerini taşıyor. Kalpte yeni kaslar ve damarlar oluşması için çalışmaya başlıyor.

Şimdiye kadar yapılan çalışmalarda özellikle kalp krizi geçirdikten sonra kalbin büyük hasar gördüğü ve dokularının kendisini onaramadığı, bunun da ikinci bir kalp krizi ve ölümle sonuçlanabileceği belirtiliyordu. Dr. Anversa'nın çalışmasının hem organ nakli yapılan, hem de kalp krizi geçiren hastaların tedavileri için önemli bir kaynak oluşturacağı belirtiliyor. Dr. Anversa, "Araştırmamız şu anda sadece kadın vericiden alınıp erkek bir hastaya nakledilen kalpler üzerinde yürütülüyor. Çünkü kromozom özelliklerinden dolayı kadın ve erkeğin hücrelerini ayırt edebiliyoruz. Bu sayede nakil edilen kalpte onarımı yapan hücrelerin kime ait olduğunu biliyoruz. Ancak bu, sadece karşı cinsten nakledilen kalp kendisini onarabiliyor anlamına gelmiyor" dedi. Araştırmanın henüz gelişme aşamasında olduğunu da sözlerine ekledi.

GÖÇMEN HÜCRENİN KÖKENİ
Kalbin kendisini onarma özelliğinin bulunduğunu belirlediklerini söyleyen araştırma ekibi, beraberinde birçok sorunun da geldiğinin altını çiziyor.

İlki, kalbi onaran "göçmen hücrelerin" nereden geldikleri... Diğeri ise yeni doku oluşmasının kalbin çalışmasına katkıda bulunup bulunmadığı. Çalışma New England Journal of Medicine adlı saygın tıp dergisinde de yayınlandı.