Ölürse eşi 12 maaş alıyor!

Yazdık yazdık bitmiyor, lafın lafı açması gibi kıyak da kıyağı açıyor. Sabrınıza sığınarak şunu da yazayım: Tanrı göstermesin, bir milletvekili trafik kazası geçirip ölürse ya da eceliyle hayata gözlerini yumarsa ne olur?

Tahmin edin! Ne olur?

Kesinlikle çok üzülürüz, ona oy verenler, onu sevenler, onu tanıyanlar derin acı çekerler.

Fakat başka ne olur?

Milletvekillerinin ödenek ve yolluklarını düzenleyen kanuna göre (3671 sayılı yasa) bir milletvekili vefat ederse, eşi 12 maaş ölüm tazminatı alır. Peki bir devlet memuru, diyelim ki, bir vali, bir eğitim müdürü, bir polis komiseri, bir öğretmen, Tanrı göstermesin, bir trafik kazasında ya da eceliyle yaşamını yitirirse ne olur.

Kesinlikle çok üzülürüz.

Yakınları yasa boğulur.

Fakat devlet memurunun eşi 2 maaş ölüm tazminatı alır.

Milletvekili ölürse...

Eşi 12 maaş alıyor...

Devlet memuru ölürse...

Eşi 2 maaş alıyor...

Böyle bir ayrıcalık, böyle bir özel farklılık 42 Avrupa ülkesinin hiçbirinde yok. 42 Avrupa ülkesinin 42'sinde de devlet memurlarının ölümü halinde eşleri ne alıyorsa, milletvekillerinin ölümünde de eşleri aynısını alıyor.

***

Madem ki yazmaya başladık.

Sonunu da getirelim...

Topladığımız bilgiler bizde kalmasın, vatandaş da bilsin, okurlar da öğrensin. Tanrı göstermesin, bir milletvekili emeklisi diyelim ki hayata gözlerini yumdu.

Ne olur?

Çok üzülürüz...

Yakınları yaslara bürünür.

Fakat başka ne olur?

Tahmin edin, ne olur?

Milletvekili emeklisi ölünce eşi 6 maaş ölüm tazminatı alır.

Fakat bir emekli devlet memuru, emekli hakim, emekli yargıç, emekli nüfus dairesi müdürü, emekli defterdar, emekli ordu komutanı, emekli albay, birinci dereceden emekli olmuş bir vali ölürse ne olur.

Durmayın, tahmin edin!

Ne olur?

Eşi 1 maaş alır.

Emekli milletvekili ölürse:

Eşi 6 maaş tazminat alır.

Emekli memur ölürse:

Eşi 1 maaş alır

Milletvekili ölürse:

Eşi 12 maaş alır...

Devlet memuru ölürse:

Eşi 2 maaş alır...

Böyle bir farklılık 42 Avrupa ülkesinin hiçbirinde yok. Sadece biz de var. 42 Avrupa parlamentosu içinde kendi milletvekillerini ayrı bir sınıf, ayrı bir zümre, halktan farklı olarak yaşayan, kendilerini halkın üstünde özel imkanlarla donatan, kendilerini vatandaşın üstünde gören bir tek Meclis yok.

Sadece biz de var.

***

Avrupa Birliği'nin son Helsinki toplantısında Türkiye'yi de aday ülke ilan edince çoluk-çocuk, genç-ihtiyar, sağcı-solcu, laik-dinci, Birinci Cumhuriyetçi-İkinci Cumhuriyetçi hep birlikte ne kadar çok sevinmiştik. Bizim Meclis de Kopenhag Kriterleri'ne uyması için toplumun tamamını uyarıyor, işte enflasyonu Avrupa ülkeleri düzeyine indirmek için sıkı bir ekonomik istikrar programını uygulamaya koyuyor, dolayısıyla kendisini de uyum sürecine sokar, 42 Avrupa ülkesininin hiçbirinde olmayan ayrıcalıklardan vazgeçer diye ummuştuk.

Yanılmışız...

42 Avrupa ülkesinin hiçbirinde de milletvekilleri lojmanda oturmuyor, kendilerini seçen halkın içinde aynı mahallelerde oturuyorlar. Sadece bizimkiler, halkın arasında değil, özel yapılmış milletvekili lojmanlarında oturuyor. 42 Avrupa ülkesi parlamentosunun hiçbirinde milletvekilleri kendi vatandaşlarının dışında özel hastanelere gitme hakkına sahip değiller. Bizim milletvekilleri halkın gittiği devlet hastanelerine değil, zenginlerin gidebildiği özel pahalı hastanelere gidip, ilaç, doktor masrafını Meclis'e ödetiyorlar. En son Sağlık Bakanı Osman Durmuş, tifo oldu fakat kendi bakanlığına bağlı devlet hastanelerinin birinde değil özel Bayındır Tıp Merkezi'nde 10 gün yatıp tedavi gördü. 42 Avrupa ülkesi içinde meclisinde parlamenter başına en çok kişi çalıştıran parlamento da bizimki.

Umutlanmıştık...

Avrupa'ya gireceğiz ya...

Önce Meclisimiz uyum için harekete geçer diye ummuştuk. Tersini yaptılar, Anayasa Mahkemesi'nin eşitlik ve hukuk devleti ilkelerine aykırı bulduğu için 9 defa iptal ettiği Kıyak Emeklilik Yasası'nı yeniden 25 dakika içinde çıkarttılar.

Yaz yaz bitmiyor...