Ne ucuz şey...
Her iş bitti, bu kaldı: 12 Eylül'ü sorgulayabilmek ya da yargılayabilmek hevesine düştüler şimdi.

Kim bunlar?

Aslında 12 Eylül ürünleri.

Yâni kendilerine siyaset yolunu açıp, yürü ya kulum dedirten bir milat'a, artık meydan okuyabilecekler.

Onlara Beylik verdiler ya, önce babalarını asacaklar.

Ne ayıp şey.

*

Basın da susup oturacak, öyle mi?

Hepimiz unuttuk galiba 12 Eylül sabahı attığımız manşetleri:

- Merhaba Asker.

- İyi ki geldin Mehmetçik.

- Tek varlığımız sensin.

- Canımız ve malımız sana teslim.

Sırf Basın değil.

Yargısıyla, Üniversitesiyle, iş âlemi'yle birlikte ülkenin bütün kurumları, 12 Eylül komutanlarına saygı ve bağlılıklarını ifade için kuyruğa girmişlerdi.

Şimdi aradan 20 yıl geçmiş, birdenbire demokrasi aşkları kabarıverdi.

Ne ucuz bir kahramanlık.

*

Biz, yeni 12 Eylül'ler olsun demiyoruz... Allah bir daha Türkiye'yi o noktaya getirmez inşallah...

Hatırladıkça ürperiyoruz.

Abdi İpekçi'den tutun İlhan Darendelioğlu'na, Kemal Türkler'den Nihat Erim'e, Gün Sazak'a kadar ne şehitler verdik.

5500 tane vatan evlâdı kaybettik.

Unuttunuz galiba...

Devlet büyüklerinin gidemediği şehirler, giremediği mahalleler vardı. Anneler babalar, çocuklarının okul dönüşünü pencere önüne oturup heyecanla beklerdi.

Bugün Türkiye'nin tek kusuru 12 Eylül tasarrufları mıdır?.. Başka problem yok mudur?

Maşallah, devleti idare edenler, şimdi ağız birliğiyle devletin çöktüğünü söyleyebiliyorlar... Yani kendilerine teslim edilen Türkiye, işte ortada...

Ama halâ akılları 20 yıl öncesinde kalmış.

Rüşt ispatı peşindeler.

*

Vefaları da yok.

12 Eylül sayesinde adam olduklarını unuttuklarına göre, 28 Şubat sayesinde edindikleri mevki ve pâyeleri de 20 yıl sonra hatırlamayacaklardır.

O zaman irticaya da yol verirler... 8 yıllık eğitimi de belki söküp atarlar.

Bulmuşlar işin kolayını...

Süngü'nün ucunu gördüler mi, yerde takla atıyorlar, süngü uzaklaştıktan sonra ise kabadayı kesiliyorlar.

Bunca işin arasında, şimdi kimin aklına gelir 12 Eylül'ü sorgulama fikri.

Devletin bütün kurumları sapır sapır dökülüyor... Vatandaşta güven duygusu kalmamış. Yeniden bir yapılanma şart.

Biz bütün bunları beklerken, getirip 12 Eylül'ü koyuverdiler önümüze...

Ne alâkası var?

12 Eylül, basiretsiz politikalar yüzünden oldu.

28 Şubat'a da aynı lagarlık ve hantallık sebebiyet verdi.

Siviller gereğini yapabilseydi, Ordu'dan uyarı gelir miydi.

Bugün kuzu kuzu itaat ediyorlar. Çünkü 28 Şubat yaşıyor...

12 Eylül ise gitti.

Gidenin arkasından konuşmak çok kolay...

En ucuz şey.