Halka kulak verin
Karşımda bir özdeyiş duruyor: "Susmanın sorumluluğu, konuşmanın sorumluluğundan daha ağırdır.."

Bu özdeyişin savunduğu vatandaşlık bilincini toplumda deprem uyandırdı.

"Devlet ve rejim düşmanlarına koz vermeyelim" uyarılarının kurumlaşmış baskısı bu defa işe yaramadı.

Kızılay'ın yetersizlik ve kalitesizliğine yönelik tepkilerle ortaya çıkan eleştiriler, zamanla sistemin bütününü sorgulayan çıkışlarla köklü bir değişimin kaçınılmazlığını topluma kabul ettirdi.

Şimdi siyasi partiler, bu talepleri cevaplamaya dönük görüşler açıklıyorlar. Ama köhnemiş liderlik yapısına zarar vermeme kaygısı, tümünün asgari müştereğidir.

Cumhurbaşkanı'nın liderler diktatoryasını hedef alan değişim önerisi, bu yüzden iktidar partilerini bütünleştirmiştir.

Kimse Türkiye'nin durumundan memnun değil. Çünkü düzen, bu ülkenin gücünü ve imkânlarını kullanmasını önlüyor.

Toplumsal enerji çözümlere harcanamıyor.

"Dokunmayın, sonra bu günleri ararsınız" korkutması, sesimizi kısıyor.

Düşman kaynıyor..
Milli Güvenlik Akademisi'nin yeni öğretim yılı açılışında Harp Akademileri Komutanı Orgeneral Şenoğul'un, öğrenci subaylara yaptığı konuşma uyarıcıdır:

"Burada Avrupa'nın bizi AB'ye almamasının nedenini göreceksiniz.

Arap aleminin Türk ulusuna karşı beslediği husumeti öğreneceksiniz. Dünyanın en yalnız ülkesinin Türkiye olduğunu göreceksiniz.

Dünyada en çok iç ve dış düşmanı olan ülkenin Türkiye olduğunu öğreneceksiniz.

Burada demokrasi, insan hakları ve hukukun üstünlüğü gibi yüce değerleri istismar ederek Atatürk Cumhuriyeti'nden rövanş almak isteyenlerin kirli emellerini göreceksiniz.

Ve buradan giderken kendi kendinize Türkiye Cumhuriyeti devletinin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünün nasıl bozulmadığına hayretle bakacaksınız.."

Türkiye daha güçlü
Bu bakış açısı değişime izin veremez.

Oysa Türkiye değişmeye mahkumdur.

Orgeneral Şenoğul'un sözünü ettiği iç ve dış tehlikelerin çoğu sebep değil sonuçtur.

Türkiye önce, düşmanlarından daha güçlü olduğu inancına dayanan bir zihniyet devrimini gerçekleştirmek zorunda.

21. Yüzyılın vaad ettiği geleceği hak etmek, önce korkuları yenmemizi gerektiriyor.

Korkuları bu düzen üretti. Hepsini halkın katılımını sağlayacak değişim yenecektir.

Çevresine ve ülkenin içine bu şüphecilikle bakan bir devlet, ortaya çıkan veya kendi gücü ile oluşturduğu barış fırsatını kullanamaz.

Sürekli düşman tehdidi altında yaşama psikolojisinin yarattığı tedirginlikte, insan haklarına ve hukukun üstünlüğüne dayalı bir demokrasiyi kuramaz.

Dünya bütünleşirken yalnızlaşır..

Ve değişimin engeli olan kuruntular, gerçek korkular halini alır.

Siyaset, artık menfaat çıkmazındaki bencil kavgasından kurtulup, toplumun değişim talebine kulak vermeli..