Hastalığımız bir kez daha nüksetti

Grup maçlarında çok kritik bir döneme girmiştik. Artık puan kaybına tahammülümüz yoktu. Moldova herkesin bildiği gibi çok atletik yapıya sahip, koşan topun olduğu bölgelerde ikili üçlü sıkıştırmalarla rakiplerini bozan bir takımdı. Maça hızlı ve atak başladık, erken bir golle rahatlama peşindeydik. Ancak alışılmış duran toplardan kolay gol yeme hastalığımız bu gece de nüksetti. Uzun bir taç atışında defans ve kaleci hatasıyla çok basit bir gol yedik. Bu gol Moldova'yı daha da dirençli hale getirdi. Bizde ise telaş başladı. Devre sonuna kadar denediğimiz hiçbir varyasyonda başarı sağlayamadık. Kanatları kullanma düşüncemiz, rakibin aldığı çok adamlı tedbirlerle işlerlik kazanmadı. Sadece bir duran top sonrası oluşan pozisyonda Gökhan'la bir pozisyon bulabildik. O da topu kaleciye nişanladı.

ÜRETKENLİK SAĞLAYAMADIK
İkinci yarıya Fatih Terim, Ümit Karan'ı sahaya sürerek çift santrforla başladı. Bu yarıda da fazla değişen bir şey olmadı, rakip inanılmaz pres ve yardımlaşmayla bize organize olma şansı vermiyordu. Oyunu bir türlü kendi kontrolümüze alamadık, pozisyon da bulamıyorduk. Mehmet Topuz'un çok iyi bir ortasında Ümit Karan zor pozisyonda güzel kafa vuruşuyla kritik anda skora denge getirdi, bu moralle birden yüklendik. Kazandığımız kornerde Gökhan Zan çok net bir golü kaçırdı. Fatih Terim son değişiklik hakkını Tümer'le kullandı. Bütün çabaya rağmen yine üretkenlik sağlayamadık ve 90 dakika beraberlikle tamamlandı. Puan kaybına tahammülümüz olmayan bir dönemde yine 2 puan bırakmak tabii ki bizi iyice zora soktu. Artık Yunanistan maçında 3 puan almaktan başka çaremiz yok. Eğer o mücadeleden galibiyetle ayrılırsak kritik Norveç deplasmanında beraberlik bize yarayacak. Dün gece kötü oynadık ama en önemlisi moralimizi bozmadan işe devam etmemiz lazım.