SABAH - 14/02/2007 - Ergun Babahan

Şu an 14 Şubat 2007 - Çarşamba tarihli sabah.com.tr'yi okumaktasınız.
Bugüne ait sabah.com.tr içeriği için tıklayın »

kapat

Servislerimiz

Kapat

	RSS		Arşiv

	Kırmızı Alarm		Detaylı Arama

	Canlı Borsa		Sarı Sayfalar

	Sesli Haber		Yazarlar

	Podcast		Wap Sabah

	Egazete		Cep Sabah

	Kültür Sanat		Hava Durumu

	Astroloji		Sabah Çocuk

	E-posta		Uçak Seferleri

	Okur Temsilcisi		Mobil

Bizimle çalışmak ister misiniz?

Google Arama

SMS:
EB yaz
boşluk bırak
mesajını yaz
4122'ye gönder

	Susuz yaz
	Su ve rakamlar

Susuz yaz

Susuz bir yaz bizi bekliyor. Açıklamalara bakılırsa Ankara'nın üç, İstanbul'un ise sadece sekiz aylık su rezervi kalmış.
Küresel ısınma yüzünü Türkiye'de kuraklık ve ısı artışı olarak gösteriyor.
Şubatta bahar havasını yaşadığımız bu günlerde susuz bir yazın bizi beklediğini fark etmemiş gibi davranıyoruz.
Batı'da olsa yerel yönetimler art arda önlem alır ve su kullanımını disipline etmeye çalışırdı.
1988' de gittiğim Kaliforniya' da büyük bir susuzluk çekiliyordu ve Amerika' nın en zenginlerinin yaşadığı Palo Alto ve civarında bahçe sulamak hemen yasaklanmıştı.
Birbirinden güzel evlerin önündeki geniş çimenlik alanlar kurumuş, kaderine terk edilmişti.
Bizlere ise tıraş olurken, banyo yaparken suyu nasıl daha tasarruflu kullanabileceğimizi anlatan broşürler dağıtılmıştı.
2000 yılında Londra' da yaşanan benzer bir sıkıntıda araba yıkanması yasaklanmıştı.
Biz ise geleceğini bildiğimiz bir su sıkıntısı ihtimaline karşı bir önlem almadan yaşamımızı sürdürmeye çalışıyoruz.
Oysa Ankara ve İstanbul belediyelerinin bir dizi önlem alıp bunları bir an önce hayata geçirmesinde yarar var.
Türkiye'de kurallar uyulmamak için konulduğundan, bu önlemlere caydırıcı bazı yaptırımlar da eklemek gerekebilir.
Makul bir harcamanın üzerinde tüketilen suyun litre fiyatını beş-altı misli pahalı yapmak gibi mesela.
İstanbul'un nüfusu giderek artarken kullanılabilir su talebi de yükseliyor. Üstelik nüfustan birkaç kat hızlı artıyor.
Bugün dünya nüfusunun yarısı kentlerde yaşıyor. 2030'larda bu rakamın yüzde 60'lara varması bekleniyor.
Gelişmekte olan ülkelerde 2000'lerin başında kentlerde yaşayan nüfus iki milyar civarındayken bu rakam 2030'larda dört milyara yaklaşacak.
Tahminler kent nüfusunun her hafta bir milyondan fazla artmasına göre yapılıyor.
Türkiye gibi ülkelerde kent nüfusu, ulusal nüfusun iki-üç katı artmaya devam ediyor.
O nedenle yapılan yatırımlar ne kadar büyük ve etkili olursa olsun, bu hızlı artış karşısında giderek çaresiz kalıyor.
İstanbul ve Ankara bu durumun en çarpıcı örneği olarak ortaya çıkıyor.
İnsanların yaşamını sürdürmesi için suya ihtiyacı var ancak bu suya ulaşmak biz farkında olmasak da giderek zorlaşıyor.
Bu iki kentteki nüfus artışını hem başka yerleşim merkezlerini de cazip hale getirerek yavaşlatmak, hem de suyu tükenmekte veya ulaşması gittikçe güçleşen bir kaynak gibi görüp kullanmak zorundayız.
Bu yazı fazla sıkıntıya girmeden geçirebilmek ve de gelecek kuşaklara yaşanabilir kentler bırakmak için şimdiden harekete geçmek şart.
Yarın çok geç olabilir.